ตระอร คือ

• ตฺระออน
  ก. ทำให้ชอบใจ; ประคับประคอง เช่น เกื้อกามตระอร. (กฤษณา).

• ตร     หล่อ
• ตระ     ๑ ตฺระ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. ๒ ตฺระ น. แถบ, แปลง, (ใช้แก่ที่).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• อร     อะระ- น. กำ, ซี่ล้อรถหรือเกวียน. ( ป. , ส. ). ๒ ออน, ออระ ( กลอน ) น. ผู้หญิง, หญิงงาม, เช่น โอบองค์ผอูนอวล ออกโอษฐ์ อรเอย. ( นิ.
• ประอร    (กลอน) ว. งาม.
• พระอริยะ    พระอริยบุคคล อริยะ
• เบื่อระอา    อ่อนหู เบื่อหู
• ตระอาล    ตฺระอาน (กลอน) ว. หวั่นไหว เช่น พยงแผ่นดินบตระอาล. (ม. คำหลวง กุมาร). (ข. ตรฺอาล ว่า ยินดี, สบายใจ).
• พระอรหันต์    n. ผู้สำเร็จธรรมสูงสุดในประพุทธศาสนา, ผู้บรรลุพระนิพพาน ชื่อพ้อง: อรหันต์ ตัวอย่างการใช้: สิ่งที่ทำให้องคุลีมารเป็นพระอรหันต์ได้ คือ ความเพียรพยายามในการเอาชนะกิเลส clf.: องค์
• พระอริยบุคคล    พระอริยะ อริยะ
• พระอริยสงฆ์    อริยสงฆ์
• ประอรประเอียง    ว. งามกรีดกราย, เคล้าพิงอิงเอียง.
• พระอริยมรรค    อริยมรรค
• ระอุ    ว. ร้อนมาก ในความว่า อากาศร้อนระอุ แผ่นดินร้อนระอุ; สุกทั่ว เช่น ข้าวระอุ.
• พระอุระ    อก ทรวงอก หน้าอก พระทรวง