ตราที่บ่า คือ

• อินทรธนู

• ตร     หล่อ
• ตรา     ตฺรา น. เครื่องหมายที่มีลวดลายและทำเป็นรูปต่าง ๆ สำหรับประทับเป็นสำคัญ เช่น ตราพระราชสีห์ ตราพระคชสีห์ ตราบัวแก้ว,
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• บ่     บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
• บ่า     ๑ น. ส่วนของร่างกายระหว่างคอกับหัวไหล่, โดยปริยายหมายถึงอินทรธนูหรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น บ่าเสา บ่าเสื้อ. ๒ ว.
• บ้าร่าท่า    (ปาก) ว. อาการที่บานเต็มที่ เรียกว่า บานบ้าร่าท่า.
• บุตรา    บุดตฺรา (กลอน) น. บุตร.
• บัตรแลกสินค้าที่ได้จากร้านค้า    คูปอง
• ตราสินค้า    ตรา ยี่ห้อ เครื่องหมายการค้า ยี่ห้อสินค้า
• ตราหน้า    ก. หมายหน้าไว้; หยามหน้า, สบประมาท.
• ตรากตรํา    กรํา ตรํา บากบั่น พากเพียร วิริยะ อุตสาหะ ทนทํา ทนทุกข์ หนัก ผ่านประสบการณ เผชิญกับ
• ตราบเท่าที่    จนกว่า กระทั่ง จนกระทั่ง จวบจน ดังนั้น ถึงขั้นนี้ ตราบใดที่