ตะหลุง คือ
- น. ไม้แก่นเจาะเป็นรูสำหรับฝังหัวดุมท้ายดุมสอดเพลาเพื่อไม่ให้เพลาแกว่ง.
- ตะ ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
- ลุ ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
- ลุง ๑ น. พี่ชายของพ่อหรือแม่ หรือชายที่มีวัยไล่เลี่ยแต่แก่กว่าพ่อหรือแม่, คำเรียกชายที่ไม่รู้จักแต่มักจะมีอายุแก่กว่าพ่อหรือแม่. ๒ ดู กร่าง .
- ตะหลิว น. เครื่องมือทำด้วยเหล็ก ใช้แซะหรือตักของที่ทอดหรือผัดในกระทะ. (เทียบ จ. เตี้ยะ ว่า กระทะ + หลิว ว่า เครื่องแซะ, เครื่องตัก).
- ตะหนักถึง ซึ่งมีพิจารณญาณ ซึ่งรับรู้ ซึ่งรู้ถึง ดูcognizant ทราบ รู้ตัว
- เตะหน้าแข้ง เตะหน้าแข้งคู่ต่อสู้ในกีฬารักบี้
- มันสำ-ปะหลัง สาคูที่ทำจากมันสำปะหลัง
- มันสําปะหลัง jatropha dulcis jatropha manihot manihot aipi manihot dulcis manihot esculenta manihot palmatus manihot utilissima
- ระยะหลัง ช่วงหลัง ครึ่งหลัง ส่วนที่สอง อันหลัง ใกล้จบ
- สำปะหลัง น. ชื่อมันชนิด Manihot esculenta Crantz ในวงศ์ Euphorbiaceae หัวดิบเป็นพิษ, สำโรง ก็เรียก.
- เบาะหลัง n. ที่นั่งด้านหลัง ตัวอย่างการใช้: เขามักให้ลูกๆ นั่งเบาะหลังเพราะปลอดภัยกว่านั่งข้างหน้า
- ตะปูแหลมสั้นและหัวแบน ตะขอเกี่ยว
- ภาวะหลังโก่ง หลังโกง หลังค่อม หลังโก่ง หลังโก่งผิดรูป
- มันสำปะหลัง n. ชื่อพันธุ์ไม้ต้นขนาดย่อม ใช้หัวทำแป้ง ตัวอย่างการใช้: เมื่อราคามันสำปะหลังสูงขึ้น คนชนบทบางส่วนก็เพิ่มเนื้อที่ปลูกมันสำปะหลังกันมากขึ้น clf.: หัว
- แป้งมันสำปะหลัง แป้งมัน