ตักษณี คือ

• น. ผึ่ง, ขวาน. (ส.; ป. ตจฺฉนี).

• ตัก     ๑ น. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง. ๒ ก. เอาภาชนะช้อนสิ่งของขึ้นจากที่เดิม เช่น ตักน้ำ ตักแกง ตักดิน.
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• ตักษณะ    (แบบ) น. เครื่องตัดและกรางสิ่งของ เช่น มีด พร้า บุ้ง ตะไบ; การตัด, การปอก, การทอน. (ส.).
• ติดเข็มสัญลักษณ์    ติดเข็ม ติดเข็มเครื่องหมาย
• กษณะ    กะสะหฺนะ (กลอน) น. ครู่, ครั้ง, คราว. (ส.; ป. ขณ).
• คชลักษณ์    น. รูปพรรณสัณฐานของช้างต่าง ๆ ซึ่งดีและชั่ว, ประเภทตำราแสดงรูปพรรณสัณฐานของช้างต่าง ๆ ซึ่งดีและชั่ว ถ้าได้ไว้จะให้คุณหรือโทษแก่เจ้าของ.
• คุณลักษณ์    ลักษณะ คุณลักษณะ
• ชุษณปักษ์    น. ข้างขึ้น. (ส. โชฺยตฺสฺนปกฺษ; ป. ชุณฺหปกฺข).
• ดักษณะ    ดักสะนะ (แบบ) น. เครื่องตัดและกรางสิ่งของ มีมีด พร้า บุ้ง ตะไบ เป็นต้น; การตัด, การปอก, การทอน; ตัวหารเฉพาะ (วิชาเลข). (ส. ตกฺษณ; ป. ตจฺฉน).
• ดักษณี    -สะนี น. ผึ่ง, ขวาน. (ส. ตกฺษณี; ป. ตจฺฉนี).
• ทรลักษณ์    ว. มีลักษณะที่ถือว่าไม่ดี.
• ทุรลักษณ์    ว. มีลักษณะไม่ดี; มีเครื่องหมายชั่ว. (ส.).
• นงลักษณ์    น. นางผู้มีลักษณะดี, นางผู้มีขวัญดี.
• รูปลักษณ์    ลักษณะภายนอก รูปร่าง รูปร่างหน้าตา รูปโฉม รูปลักษณะ ลักษณะ รูปลักษณ์ภายนอก ภายนอก หน้าตา เปลือกนอก
• ฤกษณะ    รึกสะนะ น. การดู, การเห็น. (ส. อีกฺษณ; ป. อิกฺขณ).