ตัดสินให้พ้นโทษ คือ

• ดำเนินการได้ผล
  ทำให้พ้นข้อกล่าวหา
  ทำให้พ้นความผิด
  ทำให้พ้นไป
  ทำให้ฟื้นจากความผิด
  ปลดเปลื้องภาระ
  ยกโทษให้
  อภัยให้
  ไถ่

• ตัด     ก. ทำให้ขาดด้วยของมีคม เช่น ตัดกระดาษ ตัดผ้า; ทอน เช่น ตัดเงินเดือน, ลัด เช่น เดินตัดทาง; ตัดสิ่งใดสิ่งหนึ่งทำให้เป็นสิ่งสำเร็จรูป เช่น ตัดเสื้อ
• ตัดสิน     ก. ลงความเห็นชี้ขาด.
• ตัดสินให้     พิพากษา ยินยอมให้ พิพากษาให้
• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิน     ๑ น. เงิน, ทรัพย์, เช่น ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทรัพย์ เป็น ทรัพย์สิน หรือ สินทรัพย์. ๒ ก. ตัด, ฟันให้ขาด, เช่น
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• พ้น     ก. อาการที่ผ่านหรือหลุดเป็นต้นออกไปอยู่นอกเขตหรือเลยที่กำหนดไว้ เช่น พ้นอันตราย พ้นกิเลส พ้นทุกข์ พ้นเกณฑ์ พ้นตัว พ้นบ้าน. ว. นอกเขตออกไป เช่น
• พ้นโทษ     ถูกปล่อยตัวจากคุก ออกจากเรือนจํา
• โท     ว. สอง, ชั้นที่ ๒ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้นหรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือ วิทยฐานะ ต่ำกว่าเอก สูงกว่าตรี) เช่น ร้อยโท ข้าราชการชั้นโท ปริญญาโท;
• โทษ     โทด, โทดสะ- น. ความไม่ดี, ความชั่ว, เช่น โทษแห่งความเกียจคร้าน, ความผิด เช่น กล่าวโทษ, ผลแห่งความผิดที่ต้องรับ เช่น ถูกลงโทษ, ผลร้าย เช่น
• การตัดสินให้พ้นโทษ    การปฏิบัติ
• ตัดสินโทษ    ตัดสิน ตัดสินลงโทษ พิพากษา
• ตัดสินลงโทษ    ตัดสินโทษ พิพากษา
• คนโทษ    คนคุก นักโทษ ผู้ต้องขัง
• เป็นโทษ    เป็นผลเสียหาย เป็นอันตราย

• ถ้าเป็นแบบนี้ ฝาแฝดนั่นอาจได้รับการตัดสินให้พ้นโทษ
• ผมไม่เคยชื่นชมคำตัดสินให้พ้นโทษนั่น