ตันติภาษา คือ

• น. ภาษาที่มีแบบแผน. (ส.; ป. ตนฺติภาสา).

• ตัน     ๑ ว. ไม่กลวง, ไม่ทะลุตลอด, เช่น คลองตัน ตรอกตัน ท่อตัน; โดยปริยายหมายความว่า ติดขัด, ไม่มีทางออก, เช่น ตำแหน่งตัน, ไม่ปลอดโปร่ง เช่น สมองตัน. ๒
• ตันติ     ( แบบ ) น. แบบแผน; เชือก, เส้นด้าย, สายเชือก. ( ป. , ส. ).
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาษ     พาด ก. พูด, กล่าว, บอก. ( ส. ; ป. ภาส).
• ภาษา     น. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย
• ภาษาต้นตระกูล    ภาษาต้นกําเนิดภาษาอื่น
• ภาษาเคนติช    ภาษาเค้นท์
• ภาษาเอนต์ซี    ภาษาเยนิไซ ภาษาเอนต์ไซ ภาษาเอเนตส์
• ภาษาเอนต์ไซ    ภาษาเยนิไซ ภาษาเอนต์ซี ภาษาเอเนตส์
• ภาษาเอเนตส์    ภาษาเยนิไซ ภาษาเอนต์ซี ภาษาเอนต์ไซ
• ภาษาซี    ซี
• ภาษาแซกซอนตะวันตก    ภาษาเซาท์เวสเทิร์น
• นักภาษา    n. ผู้ที่มีความเชี่ยวชาญด้านการศึกษาภาษา ตัวอย่างการใช้: หมู่นี้นักภาษาถูกกล่าวหาบ่อยว่าเป็นผู้ที่ไล่ตามความเจริญ clf.: คน
• ภาษาคน    ภาษามนุษย์