ตัวบอบบาง คือ

• ก้อนเล็ก
  ชิ้นเล็ก
  หยิบมือ
  แสงฟอสฟอรัส

• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• บอ     ว. เกือบบ้า, ใกล้จะเป็นบ้า, ครึ่งบ้าครึ่งดี.
• บอบ     ว. อ่อนเปลี้ยหรือหมดแรงเพราะถูกทุบตีอย่างรุนแรง หรือเจ็บป่วยอย่างหนัก หรือออกกำลังมากเกินไปเป็นต้น.
• บอบบาง     ว. อ้อนแอ้น, ไม่แน่นหนาหรือไม่คงทน.
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาง     ๑ น. ทางน้ำเล็ก ๆ, ทางน้ำเล็กที่ไหลขึ้นลงตามระดับน้ำในแม่น้ำ ลำคลอง หรือทะเล; ตำบลบ้านที่อยู่หรือเคยอยู่ริมบางหรือในบริเวณที่เคยเป็นบางมาก่อน,
• ความบอบบาง    ความเปราะบาง ความแบบบาง ความนุ่มนวล ความอ่อนโยน ความไม่แข็งแรง ความชำรุดง่าย ความบกพร่องทางกาย ความผิดที่กระทำไปเพราะมีจิตใจที่อ่อนแอ ความมีจิตใจอ่อนแอ ความเลว ความแตกง่าย ความใจง่าย นิสัยที่เลว เรื
• ทําให้บอบบาง    ทําให้ละเอียดอ่อน ทําให้เปราะบาง
• บอบบางมาก    ผอมมาก
• ต้วบอก    อินดิเคเตอร์
• ผิวบาง    ว. แบบบาง, อ่อนแอ, ผู้ดี, ใช้โดยปริยายไปถึงจิตใจด้วย.
• ชื่นชอบบางสิ่ง    ปรารถนาบางสิ่ง
• บอบแบบ    ว. อ่อนป้อแป้.
• เกือบบอด    กึ่งบอด ขาดความคิด

• อย่าทำตัวบอบบางนัก แฮโรลด์