ตัวอักษรห้อย คือ

• อักษรห้อย

• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• ตัวอักษร     n. สัญลักษณ์แทนเสียงในภาษามนุษย์ ชื่อพ้อง: ตัวหนังสือ, ตัวอักขระ, ตัวเขียน ตัวอย่างการใช้: ภาษาไทยมีตัวอักษรที่เป็นพยัญชนะถึง 44
• วอ     น. ยานที่มีลักษณะเป็นรูปเรือนหลังคาทรงจั่ว สำหรับเจ้านายหรือข้าราชการฝ่ายในนั่ง มีคานรับอยู่ข้างใต้คู่หนึ่ง ใช้คนหาม,
• อัก     น. เครื่องสำหรับคัดด้ายหรือไหม มีรูปคล้ายระวิง สำหรับพันด้ายหรือไหมเป็นตอน ๆ ตามลำดับเส้นใหญ่และเล็ก.
• อักษร     อักสอน, อักสอระ-, อักสอน- น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่น ฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. ( ส. ; ป. อกฺขร).
• อักษรห้อย     ตัวอักษรห้อย
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• ห้อ     ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.
• ห้อย     ก. แขวนติดอยู่ เช่น ห้อยอุบะ, ปล่อยหรือหย่อนให้แขวนติดอยู่ เช่น นั่งห้อยเท้า.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• อยู่ใต้ตัวอักษรอื่น    อยู่ต่ํากว่าเส้นบรรทัด
• ตัวอักษรต่อตัวอักษร    คําต่อคํา ตามตัวอักษร
• ตัวอักษรยก    อักษรยก
• ตัวอักษรชนิดหนึ่ง    ตัวหนังสือชนิดหนึ่ง
• อย่างตามตัวอักษร    ตามตัวหนังสือ