ตัวเกรมลิน คือ

• สัตว์ในจินตนาการที่คนมักต่อว่ามันเมื่อเครื่องจักรหยุดทํางาน

• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกรมลิน     เอลฟ์ ตัวเอลฟ์
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรม     ๑ กฺรม ก. ระทม, เจ็บอยู่ภายในเรื่อยไป, เช่น กรมใจ; กลัด เช่น กรมหนอง. [ ข. กฺรุ ํ (กฺรม) ว่า ลำบาก เช่น กฺรุ ํจิต = ลำบากใจ], ตรม ก็ว่า. ๒
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• มล     มน, มนละ- น. ความมัวหมอง, ความสกปรก, ความไม่บริสุทธิ์; สนิม, เหงื่อไคล. ว. มัวหมอง, สกปรก, ไม่บริสุทธิ์. ( ป. , ส. ).
• มลิน     มะลิน ว. ขุ่นมัว, มัวหมอง, ไม่บริสุทธิ์. ( ป. , ส. ).
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ลิน     มายา ลิน
• นิติกรรม    (กฎ) น. การใด ๆ อันทำลงโดยชอบด้วยกฎหมายและด้วยใจสมัคร มุ่งโดยตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างบุคคล เพื่อจะก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวน หรือระงับซึ่งสิทธิ.
• นิรมล    -ระมน ว. ไม่มีมลทิน, ไม่มัวหมอง, ผ่องใส; โดยปริยายหมายความว่า หญิงสวย, หญิงงาม. (ส.).
• ตัวเกี่ยว    สิ่งที่ใช้ยึดติด เครื่องยึด กระดุม ที่ยึด
• ตัวเก็ง    น. ผู้ ตัว หรือสิ่งที่คาดหมายไว้อย่างมั่นใจ.
• ตัวเก๋า    adj. ที่เก่งมีความชำนาญเพราะอยู่นาน ชื่อพ้อง: รุ่นเก๋า ตัวอย่างการใช้: นักการเมืองตัวเก๋ายังคงมีฝีปากที่ยากจะหาใครเทียบ

• พวกมันส่วนใหญ่เหมือนตัวเกรมลินตอนกำลังโมโห
• อย่าให้อาหาร ตัวเกรมลิน หลังจากเที่ยงคืน
• อย่าให้ ตัวเกรมลิน เปียก