ตั้วสิว คือ

• ก. ซ่อมแซม เช่น ต้องตั้วสิวสำเภาเอาเข้าอู่. (จ.).

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิว     สิวะ- น. ความดี, สิริมงคล; พระศิวะ, พระอิศวร. ( ป. ; ส. ศิว). ๑ น. ตุ่มเม็ดเล็ก ๆ ที่มีหนองเป็นไตสีขาว ๆ อยู่ข้างใน มักขึ้นตามหน้า.
• วสันตวิษุวัต    (ดารา) น. จุดราตรีเสมอภาค ที่เมื่อดวงอาทิตย์โคจรไปถึงในราววันที่ ๒๑ มีนาคม, คู่กับ ศารทวิษุวัต. (อ. vernal equinox).
• วันวสันตวิษุวัต    วสันตวิษุวัต
• ตัวสกั๊งค์    สัตว์สีดําสลับขาวพ่นกลิ่นเหม็นเมื่อตกใจ
• ตัวสั่น    1) adv. อย่างมีอาการตัวสั่นไหวถี่ๆ , ชื่อพ้อง: สั่นเทิ้ม ตัวอย่างการใช้: น้องนอนตัวสั่นด้วยความหนาวจากพิษไข้ 2) v. อาการที่ตัวสั่นไหวถี่ๆ ด้วยความหวาดกลัว , , , ชื่อพ้อง: สั่นเทิ
• ตัวสื่อ    1) n. สารที่กระแสความร้อน ไฟฟ้า หรือเสียง สามารถผ่านได้โดยง่าย ชื่อพ้อง: ตัวนำ ตัวอย่างการใช้: ทองแดงเป็นตัวสื่อไฟฟ้า clf.: ตัว 2) n. สารที่กระแสความร้อน ไฟฟ้า หรือเสียง สามา
• ตัวสุดท้าย    ขึ้นสุดท้าย อักษรตัวที่24ของภาษากรีก อันสุดท้าย
• ตัวส่ง    1) n. ผู้ที่ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเคลื่อนที่ไปถึงผู้รับหรือเป้าหมายด้วยอาการต่างๆ กัน เช่น ส่งข้าม คำตรงข้าม: ตัวรับ ตัวอย่างการใช้: เวลาอยู่ในสนามเขาทำหน้าที่เป็นตัวส่งบอล 2) n. ผู
• ตัวสําคัญ    ตัวละครเอก ตัวเอก ตัวยืน ตัวหลัก ชูโรง ตัวชูโรง
• ของเหลวสําคัญต่อชีวิต    ของเหลวที่หล่อเลี้ยงร่างกาย น้ําหล่อเลี้ยงในเนื้อเยื่อของต้นไม้
• เวสสุวัณ    น. ท้าวเวสวัณ, ท้าวกุเวร ก็เรียก.
• ตัวสงวน    วัตถุกันเน่า adj
• ตัวสะกด    น. พยัญชนะท้ายคำหรือพยางค์ที่ทำหน้าที่บังคับเสียงให้เป็นไปตามมาตราต่าง ๆ เช่น น เป็นตัวสะกดในมาตรากน.
• ตัวสำคัญ    (ปาก) น. ตัวร้าย เช่น เด็กคนนี้แหละตัวสำคัญนัก ชอบรังแกเพื่อน.