ตาเต็ง คือ

• น. เครื่องชั่งหรือตาชั่งขนาดเล็กชนิดหนึ่ง มีถาดห้อยอยู่ทางหัวคันที่เป็นไม้หรืองาช้าง มีตุ้มถ่วงห้อยเลื่อนไปมาตามคันได้ เดิมใช้สำหรับชั่งทอง เงิน เพชร และพลอย, เต็ง ก็เรียก. (เทียบ จ. เต็ง).

• ตา     ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• เต็ง     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Shorea obtusa Wall. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง. ๒ น. ตาเต็ง. ( จ. ). ๓ ก. ทับลงไป.
• หน้าเตา    น. แม่ครัวประจำเตา.
• เตาผิง    น. เตาที่ทำด้วยอิฐสำหรับก่อไฟผิงในหน้าหนาว.
• ป่าเต็ง    ป่ารัง ป่าแดง
• เตาเผา    n. เตาขนาดใหญ่ที่ใช้เผาเครื่องปั้นดินเผา
• เบาเต็ง    ว. จวนบ้า, ไม่เต็มเต็ง, ไม่เต็มบาท.
• อตาเติร์ก    เคมาล อตาเติร์ก มุสตาฟา อตาเติร์ก
• เตาเผา vi.    ตู้อบ ห้องอบ เตามีฝาปิด
• เตาเผาศพ    เมรุ เชิงตะกอน
• เตาเผาอิฐ    เตาเผา
• ข้างเตาผิง    ข้างเตาผิงไฟ
• เตาฝาผนัง    คนติดบุหรี่ ฝาครอบกระจกตะเกียงน้ำมัน หลอดตะเกียง เตาผิง
• ตาเฟื้องตาสลึง    (สำ) น. ตาที่แสดงอาการว่าชอบพอรักใคร่ เป็นการทอดไมตรีในทางชู้สาว (มักใช้แก่หญิงสาว).