ติ่งหู คือ

• ใบหูส่วนล่าง

• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ติ่ง     ๑ น. เนื้อหรือสิ่งที่งอกหรือยื่นออกมาเล็ก ๆ จากส่วนใหญ่. ๒ ดู ตุ่น ๑ .
• หู     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง;
• ตั้งหน้า    ก. มุ่งหน้า; ตั้งใจทำ, ทำอย่างจริงจัง, มุ่งมั่น.
• ตั้งหมัด    ตั้งท่า เงื้อหมัด
• ตั้งหลัก    1) v. ชื่อพ้อง: ตั้งตัว, สร้างฐานะ, สร้างตัว ตัวอย่างการใช้: การขายสินค้าที่ระลึกทำให้ชาวบ้านตั้งหลักสามารถนำเงินไปปลดเปลื้องหนี้สินได้ 2) v. เตรียมพร้อมที่จะรับมือเหตุการณ์ต่างๆ
• ตั้งหัวข้อ    ตั้งชื่อเรื่อง ทําให้มีชื่อเรื่อง
• ติ่งหาย    ดู หิ่งหาย.
• ติ่งห้อง    มุข
• ตีนสิงห์    เท้าสิงห์
• ตึ๋งหนืด    เค็ม ขี้เหนียว งก
• ต่างหู    น. ตุ้มหู.
• ต้องหา    ก. ถูกกล่าวหาในคดีอาญา.
• ต้องห้าม    adj. แตะต้องไม่ได้, ยุ่งเกี่ยวไม่ได้ คำตรงข้าม: อนุญาต ตัวอย่างการใช้: สินค้าต้องห้ามในการนำเข้าประเทศสหรัฐอเมริกาคือยาเสพติดและงาช้าง
• สังหิต    ก. รวมไว้, ผูกหรือติดเข้าด้วยกัน. (ส. สํหิต).

• การจามที่หน้าผากทำให้เกิดรอยช้ำที่ติ่งหูด้านหน้า
• พวกคุณไปดูติ่งหูของเขา โดยที่ใช้วิธีไหนก็ได้
• ผมต้องเห็นติ่งหูซ้ายของเขาก่อน ฟังนะ ทำตามวิธีนี้นะ
• สิงโตทะเลมีติ่งหู ? มีขนตามตัว ? มันกินอะไรบ้าง ?
• แถวบ้านฉันไม่มีเพื่อนที่ไหนอมติ่งหูกัน
• อ่านก่อนสักนิด ก่อนจะฉีดฟิลเลอร์ติ่งหู
• ส่วนที่อยู่ข้างหน้าติ่งหู เนโครเท็ก
• เฮ้ ดูขนาดติ่งหูของผู้หญิงพวกนั้นสิ
• ฉันได้รับบาดเจ็บบริเวณกระดูกติ่งหู
• นั่นมันสำหรับเด็กหัวเกรียนติ่งหู