ตีนจ้ำ คือ
- น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Ardisia aprica Fletch. ในวงศ์ Myrsinaceae ยอดและใบอ่อนกินได้.
- ตี ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
- ตีน ๑ น. อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สำหรับยืนหรือเดินเป็นต้น,
- จ้ำ ๑ ก. พายเรือแจวถี่ ๆ เช่น เขาจ้ำเรือข้ามฟาก, ฟันหรือแทงถี่ ๆ เช่น ผู้ร้ายจ้ำแทง. ว. อาการที่ทำเร็ว ๆ ถี่ ๆ เช่น พายเรือจ้ำเอา ๆ
- ต่ำ ๑ ว. ตรงข้ามกับสูง, มีระดับด้อยหรือน้อยกว่าปรกติ เช่น ความดันโลหิตต่ำ. ๒ (ถิ่น-อีสาน ก. ทอ เช่น ต่ำหูก.
- ตุ๊กต่ำ ตุ๊กกะ- น. ชื่อแร่ชนิดหนึ่งสีดำเหมือนนิล. (ปรัดเล).
- ต่อมน้ำ ๑ น. ฟองอากาศที่ผุดขึ้นปุด ๆ เหนือน้ำ. ๒ น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์จิตรา มี ๑ ดวง, ดาวตาจระเข้ ดาวไต้ไฟ หรือ ดาวเสือ ก็เรียก.
- ต้นน้ำ น. แหล่งที่เกิดของลำน้ำ, ยอดน้ำ ก็เรียก.
- ต้มน้ำ ตาน้ำ แหล่งที่อุดมสมบูรณ์
- ต้อยต่ำ adj. มีฐานะความเป็นอยู่หรือตำแหน่งหน้าที่ด้อยกว่ากันมากจนเทียบกันไม่ได้, มีฐานะไม่เท่าเทียมเพื่อน ชื่อพ้อง: ต่ำ, ต่ำต้อย คำตรงข้าม: สูงส่ง ตัวอย่างการใช้: เธอหาว่าเขาเป็นคนต้อยต่ำ
- ที่ต่ำ n. พื้นที่ต่ำซึ่งน้ำท่วมถึง ชื่อพ้อง: ที่ลุ่ม คำตรงข้าม: ที่ดอน, ที่สูง ตัวอย่างการใช้: นาของเขาอยู่ในที่ต่ำ น้ำจึงท่วมได้ง่าย
- พื้นที่ต่ำ n. ส่วนที่ต่ำกว่าพื้นที่อื่นๆ ในบริเวณเดียวกัน คำตรงข้าม: พื้นที่สูง ตัวอย่างการใช้: น้ำจะท่วมบริเวณที่เป็นพื้นที่ต่ำก่อนอยู่แล้วตามธรรมชาติ
- อยู่ต่ำ ชั้นเลว ด้อยกว่า ต่ำกว่า อยู่ล่าง แย่
- เกียร์ต่ำ การร้องเสี ค่าต่ำ หยาบช้า เสียงแผ่ว เกียร์หนึ่ง
- ใฝ่ต่ำ ก. นิยมไปในทางเลว.
- ตีนจก น. ชื่อเชิงซิ่นที่ทอจกลายโดยใช้ขนเม่นควักและใช้ด้ายหรือไหมสอดลาย แล้วนำมาเย็บติดกับซิ่น, เรียกผ้าที่มีเชิงเช่นนั้นว่า ผ้าตีนจก.