ตีรวมกัน คือ

• ตีให้เข้ากัน

• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• รวม     ก. บวกเข้าด้วยกัน, ผสมเข้าด้วยกัน, เช่น รวมคะแนน รวมเงิน, เข้าร่วมกัน, คละปนกัน, เช่น รวมกันเราอยู่ แยกกันเราตาย อยู่รวมกัน, ผนึกเข้าด้วยกัน เช่น
• รวมกัน     รวมกลุ่ม จับกลุ่ม รวมเข้าด้วยกัน รวมเป็นหน่วยเดียวกัน รวบไว้ด้วยกัน ผสมเข้าด้วยกัน ซึ่งเป็นพวกกัน ผสมกัน ปนกัน ประสม ประสมประเส ผสม พลอยเข้าด้วย
• มก     ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• ี่รวมกัน    ร่วมกัน
• อยู่รวมกัน    อยู่ในที่เดียวกัน
• รวมกลุ่มกัน    ชุมนุม รวมตัวกัน รวมกลุ่ม
• กองรวมกัน    สะสม เบียดเสียด
• การรวมกัน    การเชื่อมผนึก เหตุการณ์ทั้งหลายรวมกัน การผนึกกัน การผสมกัน การรวมตัวกัน การรวมกลุ่ม บูรณาการ การรวมตัวกันเป็นกลุ่มเป็นกอง ชุด ของที่สะสม คอลเลคชั่น สิ่งที่รวมไว้ การผสม การปนกัน ความหลากหลาย การปนเป
• จุดที่รวมกัน    กระหม่อม จุดตัดของสองด้านของแนวราบ จุดที่ไกลสุดจากฐาน ยอดศรีษะ
• ซึ่งรวมกัน    ซึ่งผสมผสาน ซึ่งกระทำพร้อมกัน ซึ่งกระทำหรือกำหนดร่วมกัน
• ทำให้รวมกัน    ประสาน ผสม ผสมกับปรอท ผสมเข้าด้วยกัน
• ที่อยู่รวมกัน    การอยู่อาศัยinhabitant ที่อยู่อาศัย สถานที่อยู่อาศัย
• ทําให้รวมกัน    ทําให้เข้าร่วม นํามารวมกัน นํามารวมเข้าด้วยกัน รวมเป็นหนึ่ง รวมเข้าด้วยกัน รวมเข้าไว้ด้วยกัน ทําให้ติดกัน