ตีสํานวน คือ

• ตีฝีปาก
  ตีโวหาร
  เล่นสํานวน
  เล่นสําบัดสํานวน
  ลับคารม
  เล่นลิ้น

• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• สํานวน     คําคม คําพังเพย พังเพย สํานวนโวหาร โวหาร ลิ้นลม ท่วงทํานอง
• นว     นะวะ- ว. เก้า, จำนวน ๙, (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). ( ป. ; ส. นวนฺ).
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• จํานวนยี่สิบ    ยี่สิบ เลขยี่สิบ
• สํานวนพูด    สํานวนเขียน
• สํานวนเขียน    สํานวนพูด
• สําบัดสํานวน    สํานวนโวหาร การพูดเล่นลิ้น เล่นลิ้น
• จํานวนที่ต้องการ    สิ่งที่ต้องการ สิ่งที่ปรารถนา
• จํานวนสัตว์ต่อพื้นที่    ความหนาแน่นของสัตว์ ความหนาแน่นของสัตว์ต่อพื้นที่
• ต่อคนจํานวนมาก    ต่อชุมชน ต่อสาธารณะ
• นวนิต    น. นพนิต, เนยข้นชนิดหนึ่ง. (ชาวอินเดียเรียกว่า ghee). (ป., ส.).
• จํานวนน้อยที่สุด    ค่าที่น้อยที่สุด ปริมาณต่ําที่สุด
• จํานวนปศุสัตว์    ขนาดฝูงสัตว์ ขนาดฝูงแกะ
• จํานวนมากที่สุด    ระดับสูงสุด ปริมาณมากที่สุด จํานวนสูงสุด ค่าสูงสุด ค่ามากที่สุด จุดที่สูงสุด