ต้นกํามพฤกษ์ คือ
- ต้น น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
- นก ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
- กํา จับ กุม กลุ่ม กอง ฟ่อน มัด คว้า ฉวย ยึด หยุด ฉก ฉกฉวย ยั้ง รวบรัด เกาะกุม ผูกเงื่อน
- กํามพฤกษ์ กัลปพฤกษ์ ต้นกํามพฤกษ์
- พฤกษ พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. ( ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
- พฤกษ์ ๑ พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. ( ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข). ๒ พฺรึก ดู จามจุรี ๒ .
- ฤกษ์ ๑ เริก น. คราวหรือเวลาที่กำหนดหรือคาดว่าจะให้ผล เช่น ฤกษ์ดี ฤกษ์ร้าย, มักนิยมใช้ในทางดี เช่นหาฤกษ์แต่งงาน หาฤกษ์ยกเสาเอก. ( ส. ). ๒ เริก
- กษ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
- อัมพฤกษ์ อำมะพฺรึก น. ชื่อเส้นซึ่งเป็นศูนย์กลางของร่างกาย อยู่ด้านหน้าท้อง; อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาอ่อนแรง.
- กำมพฤกษ์ -มะพฺรึก (โบ) น. กัลปพฤกษ์ เช่น พวกประจำกำมพฤกษ์บังคมไหว้. (รามเกียรติ์ ร. ๒).
- โรคอัมพฤกษ์ โรคอัมพาต โรคอัมพาตครึ่งซีก โรคอัมพาตครึ่งล่าง
- (พฤกษ) เป็นคำที่ใช้ในพฤกษศาสตร์
- พฤกษ- พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
- พฤกษา พฺรึกสา น. ต้นไม้.
- เขตที่แบ่งตามพฤกษภูมิศาสตร์ เขตที่แบ่งตามชีวภูมิศาสตร์ เขตที่แบ่งตามสัตวภูมิศาสตร์