ต้นอบเชยเดือน คือ

• ใบพืชที่มีกลิ่นหอมใช้ปรุงอาหาร

• ต้น     น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• นอบ     ก. น้อม, หมอบย่อลง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น นบนอบ นอบน้อม.
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• อบเชย     น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Cinnamomum วงศ์ Lauraceae ใช้ทำยาและปรุงน้ำหอม เช่น อบเชยญวน หรือ ฝนแสนห่า ( C. bejolghota Sweet), อบเชยจีน ( C.
• เชย     ก. สัมผัสเบา ๆ หรือช้อนขึ้นเบา ๆ ด้วยความเอ็นดูหรือรักใคร่ เช่น เชยแก้ม เชยคาง; โปรยปรายลงมา ในคำว่า ฝนเชย; พัดมาเฉื่อย ๆ (ใช้แก่ลม);
• ชย     ชะยะ น. การชนะ. ( ป. , ส. ). ( ดู ชัย ).
• เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• เดือน     น. ดวงจันทร์; ส่วนของปี โดยปรกติมี ๓๐ วัน.
• ดือ     ( กลอน ) น. สะดือ เช่น ขุนช้างฉุดผ้าคว้าจิ้มดือ. ( ขุนช้างขุนแผน ).
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• เปลือกต้นอบเชย    ดูcassia สีอบเชย สีเหลืองน้ำตาลหรือแดงน้ำตาล อบเชย
• สีอบเชย    ดูcassia สีเหลืองน้ำตาลหรือแดงน้ำตาล อบเชย เปลือกต้นอบเชย
• อบเชยจีน    cinnamomum tamala
• อบเชยไทย    cinnamomum burmanni