ถนนกว้างใหญ่ คือ

• ถนนเอก
  ลู่ทาง

• ถนน     ถะหฺนน น. หนทางที่ทำขึ้น, ลักษณนามว่า สาย, สนน ก็ว่า, โบราณเขียนเป็น ถนล. ( จารึกวัดป่ามะม่วง ); ( กฎ ) ทางเดินรถ ทางเท้า ขอบทาง ไหล่ทาง
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• กว้า     กฺว้า ( โบ ) ว. หรือ, อะไร, ทำไม, เป็นไร, บ้างซิ, บ้างเถิด, ว้า, หวามใจ, เช่น ในรลุงนาภี พรั่นกว้า. ( ทวาทศมาส ).
• กว้าง     กฺว้าง น. ด้านสั้นที่คู่กับด้านยาว. ว. ไม่แคบ, แผ่ออกไป.
• กว้างใหญ่     ก. แผ่ออกไปไกล.
• ว้า     ๑ อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือผิดจากที่คาดไว้เป็นต้น. ว. คำออกเสียงลงท้ายประโยคแสดงความสงสัยหรือปลอบใจเป็นต้น เช่น หายไปไหนว้า
• ว้าง     ว. เปล่า, ว่าง.
• ใหญ่     ว. โต เช่น พี่คนใหญ่, คนโต เช่น เขยใหญ่, มีขนาดโตกว่าหรือสำคัญกว่าเป็นต้นเมื่อเปรียบเทียบกัน เช่น ข่าวใหญ่ สงครามใหญ่, มีขนาดไม่เล็ก เช่น
• ถนนกว้างใหญ่ในเมืองมักมีต้นไม้อยู่ข้างทาง    ถนนสายสำคัญในเมือง
• ถนนใหญ่    ถนนสายหลัก ถนน ถนนหลวง
• ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่    ทุ่งหญ้า
• อย่างกว้างใหญ่    อย่างกว้างขวาง อย่างพอเพียง อย่างมหาศาล อย่างมากมาย อย่างมโหฬาร
• กว้างใหญ่ไพศาล    กว้างขวาง กว้างใหญ่ มหึมา มโหฬาร ไพศาล
• ความกว้างใหญ่    ความมโหฬาร ความใหญ่โต ความใหญ่โตมโหฬาร
• เป็นคานที่กว้างใหญ่    มีเขาเป็นกิ่งก้าน เปล่งแสง

• ว้าว นี่ฉันกำลังขวางถนนกว้างใหญ่ทัังเส้นนี้เหรอ