ถวิล คือ

• ถะหฺวิน
  ก. คิด, คิดถึง.

• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• ถวัล    ถะหฺวัน ว. อ้วน, หยาบ, เช่น ถวัลพัสตร์. (ป. ถูล; ส. สฺถูล).
• ลูกแถว    น. เรียกพลทหารพลตำรวจเป็นต้น เช่น เรียกลูกแถวมาฝึก; โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เป็นลูกน้องเขา ไม่มีอำนาจหน้าที่ที่จะสั่งการใด ๆ ได้เลย เช่น มีแต่พวกลูกแถวเท่านั้นจะช่วยอะไรได้.
• ลูกน้องปลายแถว    ลูกกระจ็อก
• ถวัดถวัน    -ถะหฺวัน (กลอน) ว. ว่องไว, คล่องแคล่ว.
• ถวัด    ถะหฺวัด ก. ตวัด เช่น หมีแรดถวัดแสนงขนาย. (แช่งน้ำ). ว. ไว, คล่อง, เช่น ลางหมู่เอาดินก็ได้ถวัด. (ม. คำหลวง มหาราช).
• ถวัลย์    ถะหฺวัน ก. ทรง, ครอง; เจริญ. ว. ใหญ่.
• ถวิน    ถะหฺวิน น. ห่วงร้อยสายรัดประคด เรียกว่า ลูกถวิน, กระวิน ก็ว่า.
• ปถวี    ๑ ปะถะวี (โบ) น. ดิน เช่น ปถวีธาตุ. (ส. ปฺฤถวี; ป. ปวี). ๒ ปะถะหฺวี น. ท้ายเรือพิธี (เรียกเฉพาะเรือหลวง).
• ปัถวี    ๑ ปัดถะ- น. ปถพี, ปถวี. ๒ ปัดถะ- น. ท้ายเรือพิธี เช่น หางตาเรือก็กลับไปข้างปัถวี. (พงศ. เลขา).
• แถว    น. แถบ เช่น คนแถวนี้, คนหรือสิ่งที่เรียงเป็นเส้นเป็นแนว เช่น แถวทหาร.
• กินแถว    ก. เอาตัวหมากออกจากกระดานตลอดทั้งแถว (ใช้เฉพาะการเล่นหมากแยก). ว. กระทบกระเทือนทุกคนในพวกนั้น, ถูกลงโทษทุกคนในพวกนั้น.
• ขลุ่ยแถว    แพนไพป์ ขลุ่ยแพนไพป์
• จัดแถว    เรียง จัดแนว กระจายแถว แปรขบวน แปรแถว เข้าแถว จัดลําดับ จัดให้เป็นแถว ตั้งแถว จัดขบวน
• ตั้งแถว    เข้าแถว จัดแถว

• เพราะเงาของภูเขาถวิลหาแม่น้ำ มันทอดต่ำลงทุกวัน
• เขาจะกลับไปคบกับคนที่เป็นรักแรก ที่เขาถวิลหา
• เจ้าจะต้องค้นพบสิ่งที่หัวใจถวิลหาซะก่อน
• ดังนั้นเขาจึงวาดภาพคู่รักที่ถวิลหากัน
• เจ้าคงไม่ปฏิเสธหญิงงามใช่ไหม นี่คือสิ่งที่ผู้ชายทุกคนถวิลหา
• ใครกันที่ส่งเทปพวกเรานอกรถวิลเด็นมา ?
• รูปที่คืนนั้นพวกเรายืนดูรถวิลเด็นไง
• # ไม่มีแล้วซึ่งรัก # # ที่เคยเฝ้าถวิลหา #
• ฉันถวิลหามานาน สัมผัสของร่างกายคุณ
• นายไชยยา สมถวิล นายอำเภอวชิรบารมี