ถุงมือฟันดาบ คือ

• ถุงมือที่ยาวถึงข้อมือ
  ถุงมือหุ้มโลหะ

• ถุง     น. เครื่องใช้สำหรับใส่สิ่งของ ทำด้วยผ้าหรือกระดาษเป็นต้น ก้นปิด ปากเปิด บางชนิดที่ปากมีหูรูดหรือหูหิ้ว, เรียกเครื่องใช้สำหรับสวมมือสวมเท้า
• ถุงมือ     n. เครื่องสวมมือทำจากวัสดุต่างๆ เช่น ไหม ผ้า หนังสัตว์ เป็นต้น สำหรับสวมมือโดยมีช่องเล็กให้นิ้วแต่ละนิ้วสอดลงไปได้
• งม     ก. ดำน้ำลงไปคลำหาของ, คลำหาของในน้ำ; โดยปริยายหมายความว่า งุ่มง่าม, ชักช้า, เช่น มัวไปงมอยู่ที่ไหน.
• มือ     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• ฟัน     ๑ ก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสันมือฟันอิฐ. ๒ น. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด
• ฟันดาบ     น. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.
• ดา     ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
• ดาบ     ๑ น. มีดยาวปลายแหลมชนิดหนึ่ง สันแอ่นปลายงอนเล็กน้อย มักใช้เป็นอาวุธสำหรับฟันแทง. ๒ น. (๑) ชื่อปลาทะเลที่มีลำตัวเรียวยาว แบนข้าง สีเทาเงิน
• นักฟันดาบ    นักดาบ นักวิ่งกระโดดข้ามเครื่องกีดขวาง ผู้ฟันดาบ ผู้มีอาชีพซ่อมแซมและสร้างรั้ว ผู้ล้อมรั้ว ม้าที่ได้รับการฝึกฝนกระโดดข้ามรั้ว
• ผู้ฟันดาบ    นักดาบ นักฟันดาบ นักวิ่งกระโดดข้ามเครื่องกีดขวาง ผู้มีอาชีพซ่อมแซมและสร้างรั้ว ผู้ล้อมรั้ว ม้าที่ได้รับการฝึกฝนกระโดดข้ามรั้ว
• การฟันดาบ    การเล่นกระบี่กระบอง ศิลปะการฟันดาบ การพูดหลบหลีก ความชำนาญในการโต้แย้ง วัสดุสำหรับทำรั้ว สถานที่รับและจำหน่ายของโจร การดวลดาบ
• ฟันด้วยดาบ    ฆ่าด้วยดาบ
• เหมือนดาบ    ซึ่งมีรูปร่างคล้ายดาบ
• ถิ่นทุรกันดาร    n. ดินแดนหรือพื้นที่ที่ยังไม่เจริญ , ตัวอย่างการใช้: พระและมิชชันนารีได้พยายามไปเผยแพร่ศาสนาในถิ่นทุรกันดาร หรือดินแดนต่างๆ ทั้งที่ยังไม่เจริญหรือล้าหลัง
• ทักษะการฟันดาบ    ศิลปะการฟันดาบ