ถเมิน คือ

• ถะเมิน
  น. พวก, ทหาร, เหล่า, พรานป่า. (เทียบ ข. เถมิร ว่า ผู้เดิน).

• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมิน     ก. เบือนหน้าหนี, ไม่ยอมดู, ไม่ยอมแล.
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• นั่งรถเมล์    ขึ้นรถบัส นั่งรถบัส ขึ้นรถเมล์ ขึ้นรถประจำทาง นั่งรถประจำทาง ขึ้นรถโดยสารประจำทาง นั่งรถโดยสารประจำทาง
• รถเมล์    น. ยานพาหนะประจำทางที่ออกตามกำหนดเวลา.
• ถเมินเชิง    น. พลเดินเท้า.
• ถเมินไพร    น. พรานป่า.
• รถเข็น    น. รถที่ไม่มีเครื่อง ต้องใช้คนเข็นหรือดันไป เช่น รถเข็นคนไข้.
• ไถเงิน    รีดเงิน รีดไถเงิน
• ขึ้นรถเมล์    ขึ้นรถบัส นั่งรถบัส นั่งรถเมล์ ขึ้นรถประจำทาง นั่งรถประจำทาง ขึ้นรถโดยสารประจำทาง นั่งรถโดยสารประจำทาง
• ค่าตั๋วรถเมล์    ค่ารถเมล์ ค่าตั๋วรถประจำทาง
• ค่ารถเมล์    ค่าตั๋วรถเมล์ ค่าตั๋วรถประจำทาง
• ตั๋วรถเมล์    ตั๋วรถโดยสาร ตั๋วรถโดยสารประจำทาง
• ป้ายรถเมล์    n. จุดรับส่งผู้โดยสารของรถโดยสารประจำทาง ชื่อพ้อง: ป้ายหยุดรถโดยสารประจำทาง, ป้าย ตัวอย่างการใช้: ป้ายรถเมล์ เป็นสถานที่ที่เกิดเหตุตีกันมากที่สุด clf.: ป้าย
• รถเมล์เล็ก    มินิบัส เมล์เล็ก รถมินิบัส ตู้โดยสารของขบวนรถไฟ

• ไม่สามารถไปได้ไกลเกินไป แต่ก็ไม่สามารถเมินเฉย
• ฉันสามารถเมินหน้าหนีได้อย่างไรคะ ท่านก็มีลูกเหมือนกัน
• ฉันไม่สามารถเมินเฉยต่อความรู้สึกของเขาและให้เขาหยุดได้
• และฉันก็ไม่สามารถเมินเฉยได้ด้วยซิ
• เค้าอาจจะดูเข้มแข็งภายนอกแต่ภายในแล้วเค้าเป็นคนที่อ่อนโยน ถ้าเค้าเห็นอะไรที่น่าสงสาร เค้าไม่สามารถเมินเฉยกับมันได้