ทฤษฎีปรัชญา คือ

• ทฤษฎีทางปรัชญา
  ลัทธิทางปรัชญา
  แนวคิดทางปรัชญา

• ทฤษฎี     ทฺริดสะดี น. ความเห็น; การเห็น, การเห็นด้วยใจ; ลักษณะที่คิดคาดเอาตามหลักวิชา เพื่อเสริมเหตุผลและรากฐานให้แก่ปรากฏการณ์หรือข้อมูลในภาคปฏิบัติ
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ปรัชญา     ปฺรัดยา, ปฺรัดชะยา น. วิชาว่าด้วยหลักแห่งความรู้และความจริง. ( ส. ).
• รัช     ๑ น. ธุลี, ฝุ่น, ผง, ละออง. ( ป. รช). ๒ รัดชะ- น. ความเป็นพระราชา, ราชสมบัติ. ( ป. รชฺช).
• ทฤษฎีทางปรัชญา    ทฤษฎีปรัชญา ลัทธิทางปรัชญา แนวคิดทางปรัชญา
• ทฤษฎีบท    น. ข้อความที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นจริง และใช้ในการอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ข้อความอื่นได้. (อ. theorem).
• แง่ทฤษฎี    เชิงทฤษฎี
• คิดทฤษฎี    สร้างทฤษฎี
• ทฤษฎีคลื่น    ทฤษฏีคลื่น
• ทฤษฎีจลน์    ทฤษฎีจลน์ของก๊าซ
• นักทฤษฎี    ผู้สร้างทฤษฎี ผู้มีอุดมคติ
• เชิงทฤษฎี    adj. เกี่ยวกับหรือประกอบด้วยทฤษฎี ชื่อพ้อง: แง่ทฤษฎี คำตรงข้าม: เชิงปฏิบัติ ตัวอย่างการใช้: เขาถนัดออกข้อสอบเชิงทฤษฎีมากกว่าปฏิบัติ
• เป็นทฤษฎี    ซึ่งเกี่ยวกับอุดมการณ์หรืออุดมคติ เป็นความนึกคิด เป็นความเพ้อฝัน เป็นหลักการ
• ตามทฤษฎี    เชิงทฤษฎี ตามสมมุติฐาน ที่ยึดเอาทฤษฎีเป็นหลัก ตามหลักการ
• ทฤษฎีมูลค่า    ตัวคูณ กฎเศรษฐกิจ ทฤษฎีการพัฒนา ทฤษฎีการเจริญเติบโต ทฤษฎีการเช่าที่ ทฤษฎีความสมดุล ทฤษฎีทําเลที่ตั้ง ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์ ลัทธิเศรษฐศาสตร์ เศรษฐศาสตร์แบบเคนส์