ทวิชาติ คือ

• น. นก; พราหมณ์. (ส. ทฺวิชาติ ว่า ผู้เกิด ๒ หน).

• ทวิ     ทะวิ ( แบบ ) ว. สอง. ( ป. , ส. ).
• ทวิช     ทะวิด, ทะวิชะ- ( แบบ ) น. นก; พราหมณ์. ( ป. , ส. ทฺวิช ว่า ผู้เกิด ๒ หน).
• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิชา     น. ความรู้, ความรู้ที่ได้ด้วยการเล่าเรียนหรือฝึกฝน, เช่น วิชาภาษาไทย วิชาช่าง วิชาการฝีมือ. ( ป. วิชฺชา; ส. วิทฺยา).
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาต     ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
• ชาติ     ๑ ชาด, ชาติ-, ชาดติ- น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า;
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ทวิชชาติ    น. ผู้เกิด ๒ ครั้ง, นก, หมู่นก; พราหมณ์. (ป., ส.).
• ทวิชากร    ทะวิ- (แบบ) น. ฝูงนก. (ส.).
• ชาต-    ชาตะ- ก. เกิด. (ป.).
• ชาติ-    ๑ ชาด, ชาติ-, ชาดติ- น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า; ชนิด, จำพวก, ชั้น, หมู่; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่ม
• คชาชาติ    น. ช้าง, หมู่ช้าง.
• ทิชาชาติ    น. “ผู้เกิด ๒ ครั้ง”, นก, หมู่นก; พราหมณ์. (ป.).
• กิมิชาติ    (แบบ) น. หนอน, หมู่หนอน. (ป.).