ทะเลมรณะ คือ

• ทะเลเดดซี

• ทะ     ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น
• ทะเล     น. ห้วงน้ำเค็มที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ แต่เล็กกว่ามหาสมุทร. ว. ที่อยู่หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล.
• ลม     ๑ น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น
• มร     มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
• มรณ     มอระนะ-, มะระนะ-, มอน, มอระนะ น. ความตาย, การตาย. ( ป. , ส. ). ก. ตาย.
• มรณะ     มอระนะ-, มะระนะ-, มอน, มอระนะ น. ความตาย, การตาย. ( ป. , ส. ). ก. ตาย.
• รณ     รน, รนนะ- น. เสียง, เสียงดัง; สงคราม. ก. รบ, รบศึก. ( ป. , ส. ).
• ลมทะเล    น. ลมที่พัดจากทะเลเข้าหาฝั่งในเวลากลางวัน เนื่องจากเวลากลางวันพื้นดินร้อนกว่าพื้นน้ำ ทำให้อากาศที่อยู่เหนือพื้นดินลอยตัวสูงขึ้น อากาศจากทะเลซึ่งอยู่ในบริเวณใกล้เคียงจึงเข้ามาแทนที่.
• ทะเลมีคลื่น    ทะเลที่มีคลื่นปานกลางถึงคลื่นจัด
• สกุลโลมาทะเล    สกุลเดลฟินัส
• ทะเล้น    ก. โปนออก เช่น ตาทะเล้น, ล้นออก เช่น เนื้อผ้าตรงตะเข็บทะเล้นออก. ว. ทำหน้าหัวเราะอย่างทะลึ่งโดยไม่เหมาะแก่บุคคลหรือโอกาส.
• บู่ทะเล    น. (๑) ชื่อปลาบู่ชนิดหนึ่ง. (ดู บู่). (๒) ดู คางคก ๒.
• ผีทะเล    (ปาก) ว. เลวมาก เช่น คนผีทะเล.
• สู่ทะเล    ท่องเที่ยวในทะเล สำหรับเดินสมุทร เกี่ยวกับการเดินทางในท้องทะเล เกี่ยวกับการเดินสมุทร เกี่ยวกับชาวเรือ แล่นในทะเล
• ลมที่พัดจากฝั่งไปยังทะเล    ลมบก

• สมัยก่อนอำเภอคิตะคิวชู มี “ ควันเจ็ดสี ” ปกคลุมท้องฟ้าและอ่าวโดไคก็ปนเปื้อนถึงขนาดที่ไม่มีปลาอยู่อาศัยได้จนเรียกกันว่า “ ทะเลมรณะ ”