ทางคําพูด คือ

• โดยคําพูด

• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาง     ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• คําพูด     การพูด การเอ่ยปาก ถ้อยคํา น้ําคํา วจี พาท พจี คํา คํากล่าว วาจา ภาษา คําปราศรัย สุนทรพจน์ คําบรรยาย คําบอกเล่า ภาษาพูด วิธีการสื่อสาร ถ้อย พจน์ วจนะ
• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• ไม่มีทางคิด    จนปัญญา จนใจ หมดหนทาง
• สถานภาพทางสังคม    ฐานะทางสังคม
• สภาพแวดล้อมทางสังคม    สิ่งแวดล้อมทางสังคม
• สัมพันธภาพทางสังคม    n. พฤติกรรมที่เกี่ยวข้องต่อเนื่องของกลุ่มคนในสังคม ชื่อพ้อง: ความสัมพันธ์ทางสังคม ตัวอย่างการใช้: องค์กรอิสระเหล่านี้เชื่อมโยงให้เกิดสัมพันธภาพทางสังคม ที่ไม่มีอะไรเป็นส่วนเดียวแล้วหยุดน
• ช่างคิด    ช่างประดิษฐ์ หลักแหลม เข้าใจคิด เฉลียวฉลาด ฉลาด หัวไว เจ้าความคิด เจ้าปัญญา คิดมาก หมกมุ่น หัวดี
• แสดงท่าทางโดยไม่ใช้คําพูด    แสดงละครใบ้
• ทางสังคม    ซึ่งจัดเป็นกลุ่มสังคม ด้านสังคม เกี่ยวกับสังคม
• เวทางค์    น. วิชาประกอบการศึกษาพระเวทมี ๖ อย่าง คือ ๑. ศึกษาวิธีออกเสียงคำในพระเวทให้ถูกต้อง ๒. ไวยากรณ์ ๓. ฉันท์ ๔. โชยติส คือ ดาราศาสตร์ ๕. นิรุกติ คือ กำเนิดของคำ และ ๖. กัลปะ คือ วิธีจัดทำพิธี. (ส.)
• ดูทางนี้    มองทางนี้