ทางวกเวียนไปมา คือ

• ทางคดเคี้ยว

• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาง     ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
• ทางวกเวียน     การวกเวียน การเคลื่อนที่วกเวียนไปมา ทางเขาวงกต
• วก     ก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
• วกเวียน     v. กระทำการเดิมซ้ำๆ กันหลายครั้ง ชื่อพ้อง: เวียน, เวียนไปเวียนมา ตัวอย่างการใช้: พอพ่อแม่กลับมารับลูกเขาก็ไม่ยอมไปอยู่ด้วยแล้ว
• เวียน     ๑ ก. อาการที่ของสิ่งหนึ่งเคลื่อนไหวไปรอบ ๆ ของอีกสิ่งหนึ่ง เช่น เดินเวียนรอบบ้าน; อาการที่ทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า เช่น เวียนรับเวียนส่ง เวียนไปเวียนมา.
• วี     ๑ ก. พัด, โบก. ๒ ดู หมอตาล .
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ไปมา     adv. อย่างวกเวียนมาสู่ที่เดิมเป็นประจำ ชื่อพ้อง: ไปๆ มาๆ ตัวอย่างการใช้: เธอผ่านไปมาแถวนี้เป็นประจำ คนแถวนี้รู้จักเธอกันทุกคน
• ปม     น. เนื้อที่เป็นปุ่มขึ้นตามตัว, ขอดของผ้าหรือเชือก, ข้อยุ่งที่แก้ยาก.
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• การเคลื่อนที่วกเวียนไปมา    การวกเวียน ทางวกเวียน ทางเขาวงกต
• ซึ่งวกเวียน    ซึ่งคดเคี้ยว
• เปลี่ยนไปมาก    เปลี่ยนได้ง่าย ไม่แน่นอน
• ดิ้นไปมา    แกว่งไปมา