ทางเลี่ยงเมือง คือ
"ทางเลี่ยงเมือง" การใช้"ทางเลี่ยงเมือง" อังกฤษ
- n.
ทางหรือถนนที่เบี่ยงหรืออ้อมออกไปจากตัวเมือง ชื่อพ้อง: ทางอ้อมเมือง คำตรงข้าม: ทางเข้าเมือง, ทางหลัก
ตัวอย่างการใช้: พ่อกลัวรถติดจึงใช้ทางเลี่ยงเมือง เพราะในเมืองมีงานประจำปี
clf.: เส้น, ทาง
- ทา ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
- ทาง ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
- ทางเลี่ยง n. ทางที่เบี่ยงออกไปจากทางเดิมเพื่อหลบหลีก ชื่อพ้อง: ทางเบี่ยง, เส้นทางเลี่ยง ตัวอย่างการใช้:
- เลี่ยง ก. ลักษณะอาการที่เบี่ยงออกไปจากทางหรือแนวเดิม เช่น คำนี้ไม่สุภาพเลี่ยงไปใช้คำอื่น เจ้าหน้าที่ไม่ต้องการยิงให้ถูกผู้ประท้วงจึงยิงเลี่ยงไปทางอื่น
- ลี ก. ไป.
- ลี่ ๑ น. ชื่อมดขนาดยาว ๕-๖ มิลลิเมตร อยู่กันเป็นฝูงตามต้นไม้ ทำรังด้วยดินและวัสดุเศษไม้ตามซอกกิ่งไม้ลักษณะคล้ายรังปลวก
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- เม น. แม่. ( ข. ).
- เมือ ก. ไป, กลับ.
- เมือง น. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว; ( โบ ) จังหวัด เช่น เมืองเชียงใหม่ เมืองนครศรีธรรมราช
- มือ ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- เส้นทางเลี่ยง ทางเบี่ยง ทางเลี่ยง
- ถนนเลี่ยงเมือง ถนนวงแหวน ถนนบายพาท ทางบายพาท
ประโยค
- ทางเลี่ยงเมือง ที่เกล็นบอกในแผนที่
- ย้อนไปทางเลี่ยงเมือง ที่เกล็นเจอ
- ทางเลี่ยงเมือง ท .ล . ช .ร .
- พื้นที่ของโครงการเปิดโอกาสสู่การขยายตัวทางธุรกิจ และยังตั้งอยู่บนทางเลี่ยงเมืองสายหลัก ซึ่งสามารถเชื่อมต่อสู่ท่าเรือแหลมฉบังได้อย่างสะดวกสบาย