ทาฐะ คือ

• (แบบ) น. เขี้ยว, งาช้าง. (ป. ทาา; ส. ทาฒา).

• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• นิทานมุขปาฐะ    นิทานคติชน นิทานชาวบ้าน นิทานพื้นบ้าน วรรณกรรมมุขปาฐะ
• ปาฐะ    -ถะ (แบบ) น. เรื่องราว, บาลี, คัมภีร์, วิธีสาธยายคัมภีร์พระเวท. (ป., ส.).
• มุขปาฐะ    มุกขะบาด, มุกขะ- น. การต่อปากกันมา, การบอกเล่าต่อ ๆ กันมาโดยมิได้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร, เช่น เรื่องนี้สืบมาโดยมุขบาฐ เรื่องนี้เป็นมุขปาฐะ.
• ซึ่งเป็นมุขปาฐะ    ที่บอกเล่าสืบต่อกันมา
• ทาฐิกะ    (ราชา) น. หนวด (ที่คาง), เครา. (ป. ทาิก; ส. ทาฒิก).
• วรรณกรรมมุขปาฐะ    นิทานคติชน นิทานชาวบ้าน นิทานมุขปาฐะ นิทานพื้นบ้าน
• พระทาฐิกะ    เครา พระทาฒิกะ
• ปีฐะ    -ถะกะ น. ตั่ง, ที่นั่ง, เก้าอี้, ม้า. (ป., ส.).
• ยิฐะ    ยิดถะ น. การบูชา, การเซ่นสรวง. (ป. ยิฏฺ; ส. อิษฺฏ).
• ศฐะ    สะ- น. คนโกง, คนล่อลวง; คนโอ้อวด. (ส.; ป. ส).
• สฐะ    (แบบ) ว. โกง, ล่อลวง; โอ้อวด. (ป.).
• กาฐ    กาด (แบบ) น. ไม้ฟืน เช่น คือโกยกาฐอันกองแลนองธรณิภาค กลาดกล่นถกลหลาก อนันต์. (สรรพสิทธิ์), กาษฐะ ก็ใช้. (ป. กฏฺ; ส. กาษฺ).
• ปาฐ    -ถะ (แบบ) น. เรื่องราว, บาลี, คัมภีร์, วิธีสาธยายคัมภีร์พระเวท. (ป., ส.).
• ปาฐ-    -ถะ (แบบ) น. เรื่องราว, บาลี, คัมภีร์, วิธีสาธยายคัมภีร์พระเวท. (ป., ส.).