ทาด้วยชาด คือ

• แต่งแต้มด้วยชาด
  แต้มชาด

• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาด้วย     ละเลงด้วย
• ด้วย     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาด     น. วัตถุสีแดงสดชนิดหนึ่ง เป็นผงก็มี เป็นก้อนก็มี ใช้ทำยาไทยหรือประสมกับน้ำมันสำหรับประทับตราหรือทาสิ่งของ, ชาดที่มาจากเมืองจอแสประเทศจีนเรียก
• ถาดใส่ถ้วยชาม    ผู้คอย ผู้ปรนนิบัติ
• แต่งแต้มด้วยชาด    ทาด้วยชาด แต้มชาด
• ทาด้วยสบู่    คล้ายสบู่ จับยาก มีลักษณะของสบู่ ลื่นไหล เกี่ยวกับสบู่ เป็นสบู่ แช่สบู่
• ทาด้วยกาว    ข้นเหนียว คล้ายกาว ซึ่งให้น้ำเมือก หนืด เกี่ยวกับการ เต็มไปด้วยกาว เป็นน้ำเมือกเหนียว ทากาว
• ทาด้วยขี้ผึ้ง    เคลือบด้วยขี้ผึ้ง
• ทาด้วยน้ํามัน    ถูด้วยน้ํามัน
• ทาด้วยสีเหลือง    ค่อนข้างเหลือง
• สั่นเทาด้วย    สั่นเพราะ สั่นระริกด้วย
• ถ้วยชา    จอก
• ทาด้วยยาทาแผล    ชโลมด้วยยาทาแผล