ทายาทาแผล คือ

• ทายา
  ทาแผล
  ใช้ยาทาแผล

• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาย     ๑ ก. บอกเหตุการณ์หรือความเป็นไปที่จะเกิดในเบื้องหน้า, ทำนาย ก็ว่า. ๒ ( กลอน ) ก. ยก; ถือ เช่น ทายธนู ว่า ถือธนู. ๓ น. ป่า. ( ป. ; ส.
• ทายา     ว. ดี, สำคัญ, ที่ต้องการ, เช่น กูจะให้ขนมของทายา กินอร่อยหนักหนาประสาจน. ( สังข์ทอง ), ทยา ก็ใช้.
• ทายาท     น. ผู้สืบสันดาน, ผู้สืบสกุล, โดยปริยายหมายถึงผู้รับหรือผู้อยู่ในฐานะที่จะรับตำแหน่งหน้าที่ต่อจากบุคคลอื่น เช่น ทายาททางการเมือง; ( กฎ )
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาทา     n. ยาที่เข้าสู่ร่างกายโดยการทาบริเวณภายนอก , ชื่อพ้อง: ยาใช้ภายนอก คำตรงข้าม: ยากิน ตัวอย่างการใช้:
• ยาทาแผล     น้ํามันขี้ผึ้งสําหรับทาแผล
• ทาแผล     ทายา ทายาทาแผล ใช้ยาทาแผล
• แผล     แผฺล น. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะเป็นโรคหรือถูกของมีคมเป็นต้น เช่น ขาเป็นแผล; รอยชำรุด เช่น ทุเรียนเป็นแผล เนื้อผลไม้เป็นแผล.
• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• ใช้ยาทาแผล    ทายา ทาแผล ทายาทาแผล
• ทาด้วยยาทาแผล    ชโลมด้วยยาทาแผล
• ชโลมด้วยยาทาแผล    ทาด้วยยาทาแผล
• ขี้ผึ้งทาแผล    การทำให้ผ่อนคลาย การประจบสอพลอ น้ำมันขี้ผึ้ง ยาบรรเทา สิ่งบรรเทา
• ทายาท adj    ผู้สืบสกุล