ทำด้วยฝีมือมนุษย์ คือ

• กุขึ้นเอง
  สมมุติ
  ไม่ใช่ธรรมชาติ

• ทำ     ก. กระทำ, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทำเก้าอี้ ทำโต๊ะ ทำรองเท้า ทำรัง; ประกอบการงาน เช่น ทำนา ทำสวน ทำโป๊ะ; ดำเนินการ,
• ด้วย     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• ฝี     ๑ น. โรคจำพวกหนึ่ง เป็นต่อมบวมขึ้นกลัดหนองข้างใน เรียกชื่อต่าง ๆ กันหลายชนิด เช่น ฝีคัณฑมาลา ฝีดาษ ฝีประคำร้อย, ราชาศัพท์ว่า พระยอด. ๒
• ฝีมือ     น. ความเชี่ยวชาญในการใช้มืออย่างมีศิลปะ เช่น มีฝีมือในการเย็บปักถักร้อย มีฝีมือในการปรุงอาหาร, เรียกการช่างทำด้วยมืออย่างมีศิลปะ ว่า การช่างฝีมือ,
• มือ     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• อมนุษย์     อะมะ- น. ผู้ที่มิใช่มนุษย์ (หมายรวมทั้ง เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย ภูตผีปิศาจ เป็นต้น) แต่โดยมากหมายถึง ภูตผีปิศาจ. ( ส. ; ป. อมนุสฺส).
• มน     ๑ ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่). ๒ ว. กลม ๆ,
• มนุ     น. มนู. ( ป. , ส. ).
• มนุษย     มะนุดสะยะ-, มะนุด น. สัตว์ที่รู้จักใช้เหตุผล, สัตว์ที่มีจิตใจสูง, คน. ( ส. ; ป. มนุสฺส).
• มนุษย์     มะนุดสะยะ-, มะนุด น. สัตว์ที่รู้จักใช้เหตุผล, สัตว์ที่มีจิตใจสูง, คน. ( ส. ; ป. มนุสฺส).
• นุ     ๑ ( กลอน ) ตัดมาจากอุปสรรค อนุ เช่น ทราบนุสนธิ์ทุกแห่ง. ( ตะเลงพ่าย ); อเนกนุประการ. ( พงศ. เลขา ); โดยนุกรม. ( ม. คำหลวง วนปเวสน์). ๒ (
• ที่ทําด้วยฝีมือมนุษย์    ปลอม กุขึ้นเอง ที่สมมติ ไม่ใช่ที่ประดิษฐ์ขึ้นมา
• ทำให้ดำด้วยฝุ่นถ่านหิน    ทำให้จมหรือตกอยู่ในโคลน ทำให้สกปรก ทำให้เปื้อนโคลน
• ปัจจัยจากฝีมือมนุษย์    ความกดดันจากมนุษย์ ปัจจัยทางมนุษย์ ผลกระทบสิ่งแวดล้อม อิทธิพลของมนุษย์ อิทธิพลของมนุษย์ต่อธรรมชาติ

• มันไม่ได้ทำด้วยฝีมือมนุษย์