ทำลายพิษ คือ

• ขจัดพิษ

• ทำ     ก. กระทำ, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทำเก้าอี้ ทำโต๊ะ ทำรองเท้า ทำรัง; ประกอบการงาน เช่น ทำนา ทำสวน ทำโป๊ะ; ดำเนินการ,
• ทำลาย     ก. อาการที่ทำให้สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย, ทำให้พัง เช่น ทำลายกำแพง, ทำให้ฉิบหาย เช่น ทำลายวงศ์ตระกูล, ทำให้หมดสิ้นไป เช่น
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ลาย     ๑ น. รูปแบบทางทัศนศิลป์ประเภทหนึ่ง ประกอบขึ้นด้วยเส้นเป็นสำคัญ ลักษณะเป็นแบบซ้ำ ๆ เป็นหมู่ ๆ หรือต่อเนื่องกันไปก็มี
• พิษ     พิด, พิดสะ- น. สิ่งที่ร้ายเป็นอันตรายแก่ร่างกายหรือให้ความเดือดร้อนแก่จิตใจ; สิ่งที่ร้ายเป็นอันตราย เมื่อเข้าสู่ร่างกายจะทำให้ตาย เจ็บปวด
• ทําลายพิษ    ถอนพิษ
• การทำลายพรหมจารʼ    การดูหมิ่น การทำให้เปรอะเปื้อน การทำให้ต่ำช้า การล่วงเกินสิ่งศักดิ์สิทธิ์
• ผู้ทำลาย    n. ผู้ที่ทำให้หมดสิ้นไป ชื่อพ้อง: คนทำลาย คำตรงข้าม: ผู้สร้าง, คนสร้าง, ผู้สร้างสรรค์ ตัวอย่างการใช้: ผู้ที่ตัดไม้ทำลายป่าถือเป็นผู้ทำลายธรรมชาติอย่างร้ายกาจ clf.: คน
• การทําลายพิษ    การขจัดพิษ การถอนพิษ
• การทำลาย    การทำลายเอกสาร การทำให้เสื่อมเสีย การปล้นเรือชาติเป็นกลางในยามสงคราม การประทุษร้าย การรื้อถอน การรื้อ การโค่น ภาวะที่ถูกรื้อ
• คนทำลาย    ผู้ทำลาย
• ชอบทำลาย    ซึ่งเป็นการทำลาย
• ซึ่งถูกทำลาย    ซึ่งตกลงมา ซึ่งถูกพิชิต ซึ่งล้มลง ซึ่งสูญเสียพรหมจารี
• ซึ่งทำลาย    นำความหายนะ
• ถูกทำลาย    ซับซ้อนมาก ดูdamned ถูกสาปแช่ง ระยำ ลงนรก เฮงซวย แย่จริง

• มันจะได้ผลเร็วและทำลายพิษ