ทิพย- คือ
- ทิบพะยะ-, ทิบ
ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. (ส. ทิวฺย; ป. ทิพฺพ).
- ทิพ ทิบ, ทิบพะ- น. สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก; วัน. ( ป. , ส. ทิว). ว. เป็นของเทวดา เช่น ทิพสมบัติ. ( ป. ทิพฺพ; ส. ทิวฺย).
- ทิพย ทิบพะยะ-, ทิบ ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี.
- ทิพย์ ทิบพะยะ-, ทิบ ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. (ส. ทิวฺย; ป. ทิพฺพ).
- ทิพยจักษุ ทิบพะยะจักสุ น. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖. (ส. ทิพฺยจกฺษุ; ป. ทิพฺพจกฺขุ).
- ทิพยรส น. รสทิพย์, รสเลิศ.
- ที่อพยพ ที่ย้ายถิ่นฐาน
- ทุนทรัพย์ ทุนซับ, ทุนนะซับ น. ทรัพย์ที่เป็นทุน, จำนวนทรัพย์ที่ตั้งเป็นทุน; (กฎ) จำนวนเงินหรือราคาทรัพย์ที่เรียกร้องกันในคดี.
- ทําพยศ ทําฤทธิ์ ทําฤทธิ์ทําเดช ออกฤทธิ์ อาละวาด แผลงฤทธิ์
- หูทิพย์ น. หูที่จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด.
- ทิพยพยาน น. พยานที่ศักดิ์สิทธิ์, พยานที่เชื่อถือได้อย่างมั่นคง.
- ตรีทิพยรส -ทิบพะยะรด น. รสทิพย์ ๓ อย่าง คือ โกฐกระดูก เนื้อไม้ อบเชยไทย.
- ทิพยญาณ น. ความรู้เป็นทิพย์.
- พิทักษ์ทรัพย์ (กฎ) น. คำสั่งศาลในคดีล้มละลายให้พิทักษ์ทรัพย์สินของลูกหนี้ไม่ว่าเด็ดขาดหรือชั่วคราว คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ถือเสมือนเป็นหมายของศาลให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เข้ายึดดวงตรา สมุดบัญชี และเอกสารของลูกหนี้
- จตุทิพยคันธา -ทิบพะยะ- น. กลิ่นทิพย์ ๔ ประการ คือ ดอกพิกุล ชะเอมเทศ มะกล่ำเครือ ขิงแครง.
- ทิพยจักษุญาณ น. ความรู้ในจุติและเกิดของสัตว์ทั้งหลาย, จุตูปปาตญาณ ก็เรียก. (ส. ทิพฺยจกฺษุ + ป. าณ; ป. ทิพฺพจกฺขุาณ).