ที่ดีพอควร คือ

• พอใช้ได้
  ที่พอให้ผ่านได้

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ที่ดี     ดี
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ดี     ๑ น. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ
• ดีพอควร     สะอาดสะอ้าน เป็นที่น่าพอใจ
• พอ     ว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ; เหมาะ, เพียงทำได้, ควร;
• พอควร     ว. พอสมควร.
• ควร     ควน ว. เหมาะ เช่น กินแต่พอควร; ชอบ, ถูกต้อง, เช่น เห็นควรแล้ว; เป็นคำช่วยกริยาในความคล้อยตาม เช่น ควรทำ ควรกิน.
• วร     วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
• ไม่พอควร    มากเกินปกติ เกินควร ไม่มีการบังคับตัวเอง
• อบอุ่นพอควร    อุ่น เฉย ๆ ไม่กระตือรือร้น ไม่อร่อย
• อย่างพอควร    ค่อนข้าง พอใช้ พอใช้ได้
• อุ่นพอควร    มีความกระตือรือร้นเล็กน้อย อุ่นๆ ไม่อร่อย
• ใหญ่พอควร    มากพอสมควร

• แม้ว่ามันจะดูเด็กๆไปหน่อยนะ แต่ฉันว่ามันก็เป็นเพลงที่ดีพอควร