ที่ที่ไปบ่อย คือ

• ที่ที่คน ๆ หนึ่งชอบไปดก
  สิ่งสู่

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ไปบ่อย     ไปเป็นประจํา
• ปบ     ก. วิ่งไล่ตะครุบ, ตบตะครุบ, ตะปบ ก็ว่า.
• บ่     บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
• บ่อ     น. ช่องลึกลงไปในดินหรือในหินใช้เป็นที่ขังน้ำขังปลาเป็นต้น หรือเป็นแหล่งที่เกิดของสิ่งบางอย่าง เช่น บ่อเกลือ บ่อถ่านหิน บ่อแร่.
• บ่อย     ว. หลายครั้งหลายหนในระยะเวลาไม่สู้นาน.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• สถานที่ที่ไปบ่อย    สถานที่ที่ไปเป็นประจำ
• ที่เป็นรูปบริษัท    ซึ่งก่อตั้งเป็นบริษัทตามกฎหมาย
• ทําให้เคลื่อนไปบนล้อ    เข็น
• ทําให้แบนราบไปบนพื้น    แนบตัวไปกับพื้น
• ซึ่งเป็นรูปบูท    ซึ่งเป็นรูปรองเท้าบูท

• เข้าถึงใจลูกค้ากลุ่มเป้าหมาย ด้วยการรู้วิถีการดำเนินชีวิต ความสนใจ สถานที่ที่ไปบ่อย ผ่านฐานข้อมูลผู้บริโภคที่มีลักษณะเฉพาะของเรา