ที่ทําให้โกรธ คือ

• ที่ทําให้รําคาญ
  ที่ทําให้โมโห

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ทํา     ดําเนินการ ปฏิบัติงาน กระทํา กระทําการ ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ จัดการ เตรียม ดําเนินต่อไป สร้าง ก่อ สาธิต
• ทําให้     เป็นเหตุให้ กระตุ้น มอบ ให้ ทําเอา ส่งผล ส่งผลให้ เป็นผล
• ทําให้โกรธ     ยั่วยุ ชวนวิวาท ทําให้รําคาญ ทําให้ฉุนเฉียว ทําให้โมโห ทําให้ไม่พอใจ ทําให้ท้อแท้ ทําให้ผิดหวัง ทําให้หมดความอดทน รบกวน ทําให้ขุ่นเคือง ทําให้ฉุน
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• โก     พี่
• โกรธ     โกฺรด ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. ( อิเหนา ). ( ส. โกฺรธ).
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• ทําให้โกรธจัด    ทําให้โมโหมาก
• ทําให้โกรธมาก    กวนโมโห ทําให้เคืองมาก ทําให้พลุ่งพล่าน
• ทําให้โกรธเคือง    ทําให้แค้นเคือง
• ทําให้รู้สึกโกรธน้อยลง    ทําให้ปรองดอง ทําให้รู้สึกเป็นปรปักษ์น้อยลง
• ทําให้โกรธหรือรําคาญ    กระตุ้น แหย่