ที่พำนักพักพิง คือ

• n.
  บ้านเรือนที่เป็นที่อยู่อาศัย
  ,
  , ชื่อพ้อง: ที่อยู่อาศัย, ที่พักอาศัย
  ตัวอย่างการใช้: ป้ายรถเมล์เป็นเพียงทัศนียภาพแปลกตา ที่ฉันมิอาจยึดเป็นที่พำนักพักพิงได้
  clf.: แห่ง, ที่

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ที่พำนัก     ที่อาศัย บ้าน
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• พำ     ก. ปำ, คว่ำลง, คะมำลง, ปักลง.
• พำนัก     ก. พัก, อาศัยอยู่, พะพิง.
• นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
• พัก     ก. หยุดชั่วคราว เช่น พักร้อน พักเครื่อง, อยู่ชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว, เช่น บ้านพัก; รอรั้ง มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่พักต้องว่า. น. คราว เช่น
• พักพิง     ก. อาศัยอยู่ชั่วคราว.
• พิง     ก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.
• ที่พํานักพักพิง    ที่พักอาศัย ที่อยู่อาศัย
• ให้ที่พักพิง    จัดที่พักพิงให้
• สำนักพิมพ์    น. สถานที่ดำเนินธุรกิจจัดพิมพ์และจำหน่ายตำราหรือหนังสือสารคดี นวนิยาย เป็นต้น.
• คนไร้ที่พักพิง    คนไร้บ้าน คนไม่มีบ้าน กลุ่มคนไร้บ้าน
• ทําให้ปรักหักพัง    ทําให้ทรุดโทรม ปล่อยให้ชํารุด