ที่มีพยางค์ คือ

• ที่เป็นพยางค์

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• พยางค์     พะยาง น. ส่วนของคำที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ เช่น กะ มี ๑ พยางค์ กระเป๋า มี ๒ พยางค์ พยากรณ์ มี ๓ พยางค์.
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาง     ๑ น. ชื่อนกในวงศ์ Ardeidae ปากแหลม ขายาว ตัวสีขาว บางชนิดตัวสีดำ น้ำตาล หรือเขียว หากินตามชายน้ำและทุ่งนา กินปลา แมลง และสัตว์น้ำขนาดเล็ก
• ที่มีพยางค์เดียว    ที่มีหนึ่งพยางค์
• ที่มีหนึ่งพยางค์    ที่มีพยางค์เดียว
• ที่เป็นพยางค์    ที่มีพยางค์
• ซึ่งมีศัพท์ที่มีพยางค์เดียว    ซึ่งมีหนึ่งพยางค์
• ibidem พยางค์    ในบทหรือหน้าเดียวกัน ในหนังสือเล่มเดียวกัน
• พยางค์บทกวี    บทหนึ่งของกวี ซึ่งโดยมากมีอย่างน้อย4บรรทัด พยางค์โคลง
• พยางค์โคลง    บทหนึ่งของกวี ซึ่งโดยมากมีอย่างน้อย4บรรทัด พยางค์บทกวี
• เสียงพยางค์    พยัญชนะที่ออกเสียงได้โดยไม่มีสระ เสียงรัว