เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

ที่สัมพันธ์กันใกล้ชิด คือ

การออกเสียง:
"ที่สัมพันธ์กันใกล้ชิด" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • ที่มีบรรพบุรุษเดียวกัน
    ที่เกี่ยวข้องกัน
  • ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
  • ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
  • ที่สัมพันธ์     เชิืงสัมพันธ์ เกี่ยวกับความสัมพันธ์
  • ที่สัมพันธ์กัน     ซึ่งเกี่ยวข้องกัน ซึ่งเกี่ยวเนื่องกัน ที่เกี่ยวข้องกัน ที่มีบรรพบุรุษเดียวกัน จําเป็น สําคัญ
  • ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
  • สัมพันธ     สำพันทะ-, สำพัน ก. ผูกพัน, เกี่ยวข้อง, เช่น เขากับฉันสัมพันธ์กันฉันญาติ ข้อความข้างหลังไม่สัมพันธ์กับข้อความข้างหน้า. ( ไว ) น.
  • สัมพันธ์     สำพันทะ-, สำพัน ก. ผูกพัน, เกี่ยวข้อง, เช่น เขากับฉันสัมพันธ์กันฉันญาติ ข้อความข้างหลังไม่สัมพันธ์กับข้อความข้างหน้า. ( ไว ) น.
  • สัมพันธ์กัน     v. ผูกพันกัน, เกี่ยวข้องกัน , ชื่อพ้อง: เกี่ยวข้องกัน ตัวอย่างการใช้: ข้อมูลทั้งสองชุดนี้ต้องสัมพันธ์กัน
  • พัน     ๑ ว. เรียกจำนวน ๑๐ ร้อย. น. ตำแหน่งหัวหน้าทหารสมัยโบราณสูงกว่าหัวปาก, บรรดาศักดิ์ชั้นประทวนต่ำกว่าหมื่น,
  • พันธ     พันทะ- ก. ผูก, มัด, ตรึง. ( ป. , ส. ). น. ข้อผูกมัด, ข้อผูกพัน
  • พันธ์     พันทะ- ก. ผูก, มัด, ตรึง. ( ป. , ส. ). น. ข้อผูกมัด, ข้อผูกพัน
  • กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
  • ใกล้     ไกฺล้ ว. จวน, เกือบ, เคียง, ไม่ห่าง.
  • ใกล้ชิด     เคียง เคียงข้าง เคียงคู่ ใกล้ ใกล้เคียง รู้ใจ สนิทสนม ชอบพอ สนิท ชิด ประชิด ข้างเคียง เป็นกันเอง ขนาบ ติด เข้าชิดตัว เข้าถึงตัว เข้าใกล้ คุ้นเคย
  • กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
  • ชิ     อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
  • ชิด     ๑ น. ชื่อเนื้อในลูกไม้ชนิดหนึ่งได้จากต้นตาว ( Arenga pinnata ) มีเนื้อคล้ายลูกจาก เรียกว่า ลูกชิด. ( ดู ตาว ๒, ต๋าว ประกอบ ). ๒ ก.