ที่โดนไฟไหม้ คือ

• รอยแผลไหม้
  รอยแผลไฟไหม้

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• โด     ดู ชะโด .
• โดน     ๑ ก. กระทบกระทั่ง, กระทบกระแทก, สัมผัสถูกต้อง; ถูก เช่น โดนตี. ๒ ดู กระโดน .
• ไฟ     น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม; ผลจากปฏิกิริยาเคมีซึ่งก่อให้เกิดความร้อน แสงสว่าง และเปลว คือ กลุ่มแก๊สที่กำลังลุกไหม้
• ไฟไหม้     v. ลุกเผาไหม้สิ่งต่างๆ จนเสียหายเพราะเปลวไฟ ชื่อพ้อง: ไฟลุก, ไฟเผา ตัวอย่างการใช้: เมื่อวานเกิดไฟไหม้ที่ทุ่งท้ายซอย
• ไห     น. ภาชนะเคลือบดินเผา มีปากเล็ก ก้นเล็ก กลางป่อง สำหรับใส่กระเทียมดองหรือเกลือเป็นต้น.
• ไหม     ๑ น. ชื่อผีเสื้อชนิด Bombyx mori ในวงศ์ Bombycidae ตัวอ้วนป้อมมีขนสีขาวและสีครีมคลุมเต็ม ปีกมีลายเส้นสีน้ำตาลอ่อนพาดตามขวางหลายเส้น
• ไหม้     ๑ ก. ติดเชื้อไฟ, ลุก, เผา, (ใช้แก่ไฟหรือความร้อน). ว. ถูกความร้อนจนเกรียมหรือจนเป็นถ่าน เช่น ข้าวไหม้; เกรียม, ดำคล้ำ, (ใช้แก่ผิว). ๒ ดู
• ไฟไหม้ป่า    ไฟธรรมชาติ
• เครื่องเตือนไฟไหม้    สัญญาณไฟไหม้
• รอยแผลไฟไหม้    รอยแผลไหม้ ที่โดนไฟไหม้
• สัญญาณไฟไหม้    เครื่องเตือนไฟไหม้
• ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้    (สำ) ก. ตกอยู่ในที่คับขันอย่างไรก็ไม่เป็นอันตราย, เป็นคำเปรียบเทียบ หมายความว่า ตกอยู่ที่ใดก็ไม่สูญหาย เช่น ของหลวงตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้.

• เธอตายก่อนที่โดนไฟไหม้
• เขาคือคนที่โดนไฟไหม้