ทุบบู้บี้ คือ

• ทุบเสียงดัง

• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุบ     ก. ใช้ของแข็งเช่นค้อนหรือสิ่งที่มีลักษณะกลม ๆ เป็นต้นตีลงไปบนสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้แตก เช่น ทุบมะพร้าว ทุบอิฐ ทุบหิน หรือเพื่อให้นุ่มให้แหลก เช่น
• บู้     ว. ยู่ย่นเข้าไป เช่น คมมีดบู้.
• บู้บี้     ว. บุบบิบ, ยู่ยี่.
• บี     โบรอน ตัวบี ความคิดที่แปลก งานสังสรรค์ ภมร ภุมรี เบล บาซิลลัส แบคทีเรียบาซิลลัส
• บี้     ๑ ก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้. ๒ น. ตัวไหมที่ออกจากฝักมีปีกแล้ว. ( ลัทธิ ).
• ที่ชอบบังคับ    ช่างเจ้ากี้เจ้าการ
• บุบบิบบู้บี้    บุบบิบ บู้บี้ บุบ
• ทําให้อยู่ใต้บังคับบัญชา    ทําให้อยู่ในตําแหน่งรอง
• ทําให้เป็นแบบฉบับ    ทําให้เป็นธรรมเนียม
• บีบบังคับ    ก. กดขี่.
• บึ้บบั้บ    v. มีทรวดทรงใหญ่กว่าปกติ , ตัวอย่างการใช้: ตั้งแต่โตเป็นสาว รูปร่างของหล่อนบึ้บบั้บขึ้นมาก
• บุบบิบ    ว. อาการที่ของบางอย่างเช่นไข่จะละเม็ดหรือของที่ทำด้วยอะลูมิเนียม บุบเข้าไปหลายแห่ง.
• ทําให้ได้รับบาดเจ็บ    ทําร้าย ทําลาย ทําอันตราย
• ทุกแบบ    ทุกประเภท ครอบคลุม ทุกชนิด ทุกอย่าง