ทุพพรรณ คือ
ทุบ-
(แบบ) ว. มีสีไม่งาม, มีผิวไม่งาม. (ป. ทุพฺพณฺณ; ส. ทุรฺวรฺณ).
- ทุ ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
- พร พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
- พรรณ พัน น. สีของผิว; ชนิด เช่น พรรณพืช พรรณไม้ พรรณสัตว์. ( ส. วรฺณ; ป. วณฺณ).
- รณ รน, รนนะ- น. เสียง, เสียงดัง; สงคราม. ก. รบ, รบศึก. ( ป. , ส. ).
- ไพพรรณ น. สีต่าง ๆ. ว. ต่างเพศ, ต่างสี. (ส. ไววรฺณ).
- ฉัพพรรณรังสี ฉับพันนะ- (แบบ) น. รัศมี ๖ ประการ คือ ๑. นีล เขียวเหมือนดอกอัญชัน ๒. ปีต เหลืองเหมือนหรดาลทอง ๓. โลหิต แดงเหมือนตะวันอ่อน ๔. โอทาต ขาวเหมือนแผ่นเงิน ๕. มัญเชฐ สีหงสบาทเหมือนดอกเซ่งหรือหงอนไก่ ๖. ประ
- สุพรรณ สุพัน, สุพันนะ- น. ทองคำ. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
- สุพรรณ- สุพัน, สุพันนะ- น. ทองคำ. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
- สุุพรรณ กาญจนา ทอง มาศ สุวรรณ คำ เหม
- ทัพพี น. เครื่องตักข้าวและแกงมีรูปร่างคล้ายช้อน แต่ใหญ่กว่า ทำด้วยทองเหลืองเป็นต้น, ทรพี ก็ว่า. (ป. ทพฺพิ; ส. ทรฺวี).
- ผิวพรรณ น. สีเนื้อ.
- ผู้พรรณา คนบรรยาย คนพรรณา
- พรรณนา พันนะ- ก. กล่าวเป็นเรื่องเป็นราวอย่างละเอียดให้ผู้ฟังนึกเห็นเป็นภาพ. (ส. วรฺณนา; ป. วณฺณนา).
- พรรณพืช พฤกษชาติ พืชพันธุ์
- พรรณไม้ n. ชนิดของต้นไม้ ตัวอย่างการใช้: เซซาโวใช้เวลาเดินป่าเพื่อศึกษาสภาพชีวิตและการเปลี่ยนแปลงของพรรณไม้และสิ่งซึ่งปรากฎอยู่ทั่วๆ ไปในบริเวณพื้นที่กว้างพอสมควร
มือถือ