ทุมราชา คือ
ทุมมะ-
น. พญาไม้, ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้ ใช้ว่า ไม้โพ ก็มี. (พจน. ๒๔๙๓).
- ทุ ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
- ทุม ( แบบ ) น. ต้นไม้. ( ป. ).
- มร มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
- รา ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
- ราช ๑ ราด, ราดชะ- น. พระเจ้าแผ่นดิน, พญา (ใช้แก่สัตว์) เช่น นาคราช คือ พญานาค สีหราช คือ พญาราชสีห์, คำนี้มักใช้ประกอบกับคำอื่น,
- ราชา ๑ น. พระเจ้าแผ่นดิน, พระมหากษัตริย์. ( ป. , ส. ). ๒ ว. ตรง เช่น แผ่กิ่งก้านราชา. ( ป. อุชุ; ส. ฤชุ).
- ชา ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
- ธรรมราชา น. พระราชาแห่งธรรม คือ พระพุทธเจ้า, พระราชาผู้ทรงธรรม, พญายม.
- (บรมราชาภิเษก ร. ๗) มาจาก พระบรมราชาภิเษกสัปดมราชมหาจักรีวงศ์
- ยมราช น. เทพผู้เป็นใหญ่ประจำยมโลก. (ป., ส.).
- เมรุราช เมรุราด น. เขาพระสุเมรุ. (ป.).
- (ราชา) เป็นคำที่ใช้ในราชาศัพท์
- ทํารางน้ําชายคา ทําทางให้น้ําไหล ทําร่องน้ํา
- ทิชาชาติ น. “ผู้เกิด ๒ ครั้ง”, นก, หมู่นก; พราหมณ์. (ป.).
- (ราชาธิราช) มาจาก ราชาธิราช ของ เจ้าพระยาพระคลัง (หน) ฉบับอมรการพิมพ์ พ.ศ. ๒๕๑๓
มือถือ