ทุ่งหญ้าธรรมชาติ คือ

• ทุ่งเลี้ยงสัตว์ถาวร
  พื้นที่ทุ่งหญ้า

• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุ่ง     ๑ น. ที่ราบโล่ง. ๒ น. ขี้. ก. ขี้.
• ทุ่งหญ้า     สนาม ท้องทุ่ง หญ้า บริเวณที่มีหญ้า ทุ่งมัวร์ ดินแดนที่มีทุ่งหญ้ามาก บริเวณที่มีหญ้าขึ้นมาก ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ ทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ ที่ราบ ที่โล่ง ทุ่ง
• หญ้า     ๑ น. ชื่อเรียกไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae เช่น หญ้าคา ( Imperata cylindrica Beauv.) หญ้าตีนกา ( Eleusine indica Gaertn.)
• ธร     ทอน น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. ( ป. ; ส. ธฺฤ).
• ธรรม     ๑ ทำ, ทำมะ- น. คุณความดี เช่น เป็นคนมีธรรมะ เป็นคนมีศีลมีธรรม; คำสั่งสอนในศาสนา เช่น แสดงธรรม ฟังธรรม ธรรมะของพระพุทธเจ้า;
• ธรรมชาติ     น. สิ่งที่เกิดมีและเป็นอยู่ตามธรรมดาของสิ่งนั้น ๆ, ภาพภูมิประเทศ. ว. ที่เป็นไปเองโดยมิได้ปรุงแต่ง เช่น สีธรรมชาติ.
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาต     ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
• ชาติ     ๑ ชาด, ชาติ-, ชาดติ- น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า;
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ป่าธรรมชาติ    ป่าธรรมชาติที่ไม่มีการบุกรุก ป่าปฐมภูมิ ป่าพื้นบ้าน ป่าพื้นเมือง
• ภาษาธรรมชาติ    n. ภาษาที่มนุษย์ใช้ในการสื่อสาร ตัวอย่างการใช้: ภาษาธรรมชาติในแต่ละภาษาจะมีลักษณะเฉพาะตัวของตนเอง
• ป่าธรรมชาติที่ไม่มีการบุกรุก    ป่าธรรมชาติ ป่าปฐมภูมิ ป่าพื้นบ้าน ป่าพื้นเมือง

• โฆษณาฟรี ขณะที่ผมไม่ได้รับเงินใด ๆ แม้จะซื้อหลอดไฟ " ทุ่งหญ้าธรรมชาติ "
• มีลักษณะเป็นทุ่งหญ้าธรรมชาติกว้างใหญ่ มีทิวทัศน์ธรรมชาติที่สวยงามและเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า จำพวก กวาง เก้ง หมูป่า ก