ทําให้อัปยศ คือ

• ทําให้ตกใจ
  ทําให้เสียหาย
  ทําให้อับอาย
  ทําให้เสียชื่อเสียง
  ทําให้เสื่อมเสีย

• ทํา     ดําเนินการ ปฏิบัติงาน กระทํา กระทําการ ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ จัดการ เตรียม ดําเนินต่อไป สร้าง ก่อ สาธิต
• ทําให้     เป็นเหตุให้ กระตุ้น มอบ ให้ ทําเอา ส่งผล ส่งผลให้ เป็นผล
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ห้อ     ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.
• อัป     อับปะ- คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ไร้, ไปจาก, ปราศจาก, เช่น อัปภาคย์ ว่า ไร้โชค ปราศจากโชค, อัปยศ ว่า ไร้ยศ,
• อัปยศ     อับปะ- ว. ไร้ยศ, ปราศจากยศ; เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า; อปยศ ก็ว่า. ( ส. อปยศสฺ).
• ยศ     ยด น. ความยกย่องนับถือเกียรติของตน, เกียรติคุณ, ฐานันดรที่พระมหากษัตริย์โปรดเกล้าฯ พระราชทานแก่บุคคลใดบุคคลหนึ่ง มีสูงต่ำตามลำดับกันไป;
• สิ่งที่ทําให้อัปยศ    ความล่มจม ความล้มเหลวอย่างมาก
• ทำให้อัปยศอดสู    ตราหน้า ตีตรา ทำให้มีมลทิน ประณาม ประทับตรา ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง
• ทําให้สิ้นพยศ    กําราบ ทําให้จํายอม ทําให้ราบ ทําให้สิ้นฤทธิ์ ทําให้อยู่ในอํานาจ ทําให้เชื่อง ปราบ เอาชนะ
• อัปยศอดสู    v. เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า , , ชื่อพ้อง: อับอายขายหน้า, เสื่อมเสีย ตัวอย่างการใช้: เขาต้องอัปยศอดสูเพราะพฤติกรรมคอรัปชั่นได้ถูกเปิดเผยสู่สาธารณะชน
• ทําให้ทื่อ    ทําให้ไม่คม
• ทําให้ท้อ    ทําให้เลิกชอบ
• ทําให้อึ้ง    ทําให้นึกอะไรไม่ออก ทําให้สับสน
• ทําให้อุ่น    ทําให้ร้อน อังไฟ