ทําให้เอือมระอา คือ

• ทําให้ทนไม่ไหว
  ทําให้รําคาญ
  ทําให้พอใจอย่างเต็มที่
  ทําให้อิ่มอกอิ่มใจ
  ทําให้อิ่มแปล้

• ทํา     ดําเนินการ ปฏิบัติงาน กระทํา กระทําการ ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ จัดการ เตรียม ดําเนินต่อไป สร้าง ก่อ สาธิต
• ทําให้     เป็นเหตุให้ กระตุ้น มอบ ให้ ทําเอา ส่งผล ส่งผลให้ เป็นผล
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอือม     ว. เบื่อหน่ายในสิ่งที่ซ้ำ ๆ ซาก ๆ มากเกินไป.
• เอือมระอา     เบื่อหน่าย เอือม อิดหนาระอาใจ อ่อนใจ เซ็ง เบื่อ เหนื่อยหน่าย ระอา ระอิดระอา
• อือ     อ. คำที่เปล่งออกมาเป็นการตอบรับหรือรับรู้.
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• อมร     อะมอน, อะมอนระ-, อะมะระ- น. ผู้ไม่ตาย, เทวดา. ว. ไม่ตาย, ไม่เสื่อมสูญ, ยั่งยืน. ( ป. , ส. ).
• มร     มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระอา     ก. เบื่อหน่ายหรือหมดกำลังใจเพราะถูกรบกวน, ทำให้เกิดรำคาญหรือมีเหตุติดขัดบ่อย ๆ, ระอิดระอา ก็ว่า.
• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• น่าเอือมระอา    น่าเบื่อ
• ระอมระอา    (กลอน) ก. เบื่อหน่ายเต็มที.