ธรรมฐิติ คือ

• น. การตั้งอยู่แห่งสิ่งที่เป็นเอง. (ป. ธมฺมิติ).

• ธร     ทอน น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. ( ป. ; ส. ธฺฤ).
• ธรรม     ๑ ทำ, ทำมะ- น. คุณความดี เช่น เป็นคนมีธรรมะ เป็นคนมีศีลมีธรรม; คำสั่งสอนในศาสนา เช่น แสดงธรรม ฟังธรรม ธรรมะของพระพุทธเจ้า;
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• ฐิติ     ถิติ น. การตั้งอยู่, การยืนอยู่, การดำรงอยู่; การเป็นไป, ความมีชีวิตอยู่; การหยุดอยู่; ความมั่นคง, ความอดทน; ตำแหน่ง, ที่อยู่; ข้อบังคับ,
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ธรรมยุต    น. ชื่อพระสงฆ์นิกายหนึ่ง, คู่กับมหานิกาย, ธรรมยุติกนิกาย ก็เรียก.
• นิติธรรม    น. หลักพื้นฐานแห่งกฎหมาย.
• นีติธรรม    (แบบ) น. วินัยบัญญัติ, หลักกฎหมาย, นิติธรรม. (ส.).
• ยุติธรรม    น. ความเที่ยงธรรม, ความชอบธรรม, ความชอบด้วยเหตุผล, เช่น ศาลย่อมทรงไว้ซึ่งความยุติธรรม; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการศาลยุติธรรม แต่ไม่รวมถึงการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี. ว. เที่ยงธรรม, ไม่เอน
• อยุติธรรม    1) v. ชื่อพ้อง: ไม่เป็นธรรม, ไม่เที่ยงตรง, ไม่เป็นกลาง คำตรงข้าม: ยุติธรรม 2) adj. ชื่อพ้อง: ไม่เป็นธรรม, ไม่เที่ยงตรง, ไม่เป็นกลาง คำตรงข้าม: ยุติธรรม ตัวอย่างการใช้: เจ้านายของเธอเป็นคนอย
• กรรมฐาน    กำมะถาน น. ที่ตั้งแห่งการงาน หมายเอาอุบายทางใจ มี ๒ ประการ คือ สมถกรรมฐาน เป็นอุบายสงบใจ และวิปัสสนากรรมฐาน เป็นอุบายเรืองปัญญา. (ส.; ป. กมฺมฏฺาน).
• ซึ่งอยุติธรรม    ซึ่งไม่เป็นธรรม
• ธรรมสถิติ    น. ความตั้งอยู่โดยธรรมดา, ความตั้งอยู่แห่งกฎ, ความตั้งอยู่แห่งยุติธรรม. (ส.; ป. ธมฺมิติ).
• ธรรมสังคีติ    น. การสังคายนาธรรม, การร้อยกรองธรรม. (ส. ธรฺม + สํคีติ; ป. ธมฺมสงฺคีติ).
• ปฏิบัติธรรม    ก. ประพฤติตามธรรม; เจริญภาวนา.