นกกระเต็น คือ
สัทอักษรสากล: [nok ka ten] การออกเสียง:
"นกกระเต็น" การใช้"นกกระเต็น" อังกฤษ"นกกระเต็น" จีน
ความหมาย
มือถือ
- กระเต็น
นกกินปลา
นกปากราก
ปากราก
- นก ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
- กก ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ก ข ค ฆ สะกดว่า แม่กก หรือ มาตรากก. ๒ น. โคน เช่น กกไม้, ต้น เช่น กกขา, ลำต้น เช่น กกเสา. ๓ น.
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระเต็น น. ชื่อนกชนิดหนึ่งในวงศ์ Alcedinidae หัวโต คอสั้น ปากแหลมยาวตรงและแข็งแรง ส่วนใหญ่มีสีสวยสดสะดุดตา หากินโดยวิธีพุ่งตัวลงจับปลาในน้ำ มีหลายชนิด
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- เต ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
- นกกระเต็นช้าง กํากวม นกกํากวม
- นกกระเรียน นกกดเพลิง
- หมากกระเตอะ น. ผลหมากที่มีหน้าจวนแก่.
- สีนกกระเรียน ทมอ สีดําหม่น สีมอ
- กระงกกระเงิ่น ว. งก ๆ เงิ่น ๆ.
- รุ่นกระเตาะ ว. เริ่มแตกเนื้อสาว.
- เดินกระโผลกกระเผลก เดินปวกเปียก เดินโขยกเขยก
- นกกริฟฟิน กริฟฟิน