นภศูล คือ

• นบพะสูน
  น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, แง่งขิง ฝักเพกา ลำภุขัน หรือ สลัดได ก็เรียก.

• นภ     นะพะ-, นบพะ- น. ฟ้า, หาว, อากาศ. ( ป. , ส. นภ, นภสฺ).
• นภ-    นะพะ-, นบพะ- น. ฟ้า, หาว, อากาศ. (ป., ส. นภ, นภสฺ).
• นภา    (กลอน) น. ฟ้า.
• วนภู    น. แถบป่า, แถวป่า. (ป., ส.).
• มีลักษณะเป็นภรรยาหรือแม่บ้าน    เกี่ยวกับภรรยา
• กันภัย    น. ชื่อไม้เถาชนิด Afgekia mahidolae Burtt et Chermsir. ในวงศ์ Leguminosae พบทางจังหวัดกาญจนบุรี ใบเป็นใบประกอบ ช่อหนึ่งมีใบย่อยหลายใบ ด้านล่างของใบมีขนสีน้ำตาล ดอกเป็นช่อตั้ง สีขาวปนม่วง ฝักสั้นป้อม
• กันภิรมย์    ดู กรรภิรมย์.
• คนภูเขา    คนดอย ชาวดอย ชาวเขา คนอาศัยอยู่ตามภูเขา ชาวกะเหรี่ยง
• ต้นภังคี    ภังคี เจตภังคี
• ที่พ้นภัย    การให้ความคุ้มครองผู้ลี้ภัยจากต่างประเทศ ที่ลี้ภัย สถานที่ดูแลคนตาบอด คนบ้า เด็กกำพร้า
• นภจร    นบพะจอน น. ผู้ไปในฟ้า. (ส. นภสฺจร).
• นภดล    นบพะดน น. พื้นฟ้า. (ส. นภสฺตล).
• นภวิถี    นะพะ- น. ทางฟ้า คือ วิถีโคจรแห่งตะวัน. (ส. นโภวิถี).
• นภสินธุ์    นบพะ- น. แม่น้ำคงคา, แม่น้ำในฟ้า คือ ทางช้างเผือกในตำราดาว. (ส. นภสินฺธุ).
• นภาลัย    น. ฟากฟ้า, กลางหาว. (ป.).