นักธุรกิจขายปลีก คือ

• พ่อค้าขายปลีก

• นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
• นักธุรกิจ     n. ผู้มีอาชีพค้าขาย ตัวอย่างการใช้: นักธุรกิจต้องเดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ clf.: คน
• ธุร     ทุระ- น. หน้าที่การงานที่พึงกระทำ, กิจในพระศาสนา มี ๒ อย่าง คือ การเล่าเรียน เรียกว่า คันถธุระ และ การปฏิบัติทางใจ เรียกว่า วิปัสสนาธุระ; ( ปาก
• ธุรกิจ     น. การงานประจำเกี่ยวกับอาชีพค้าขาย หรือกิจการอย่างอื่นที่สำคัญและที่ไม่ใช่ราชการ; ( กฎ ) การประกอบกิจการในทางเกษตรกรรม อุตสาหกรรม หัตถกรรม
• รก     ๑ ว. ที่กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น ทิ้งกระดาษไว้รกบ้าน,
• กิจ     กิด, กิดจะ- น. ธุระ, งาน. ( ป. กิจฺจ).
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาย     ก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ
• ขายปลีก     ก. ขายเป็นส่วนย่อย, ขายตรงแก่ผู้บริโภคใช้สอย.
• ปลี     ปฺลี น. ช่อดอกของกล้วยที่ยังมีกาบหุ้มอยู่; กล้ามเนื้อที่มีรูปลักษณะอย่างหัวปลี เช่น ปลีน่อง;
• ปลีก     ปฺลีก ก. แยกหรือหลีกออกจากหมู่จากพวกไป, ย่อยออกไปจากส่วนใหญ่ เช่น ขายปลีก เงินปลีก.
• ลี     ก. ไป.
• ผู้ขายปลีก    ผู้ขายตรง
• ธุรกิจขายส่ง    ธุรกิจค้าส่ง
• พ่อค้าขายปลีก    n. คนขายของซึ่งขายโดยตรงให้กับลูกค้า ชื่อพ้อง: พ่อค้าขายย่อย คำตรงข้าม: พ่อค้าขายส่ง ตัวอย่างการใช้: พ่อค้าขายส่งต่างจังหวัดจะจำหน่ายผลผลิตให้แก่พ่อค้าขายปลีกเพื่อจำหน่ายแก่ผู้บริโภคต่อไ